Με δραματικούς τόνους περιγράφουν την κατάσταση σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο σημαίνοντες επιχειρηματικοί παράγοντες, οι οποίοι διαπιστώνουν πως το μεν πολιτικό «προσωπικό» είναι «αλλού για αλλού», ο δε εκτροχιασμός δεικτών και μεγεθών έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Μάλιστα κορυφαίος επιχειρηματίας της «παλιάς σχολής της βιομηχανίας», μας έλεγε πως οι κινήσεις αρκετών πολιτικών και οικονομικών παραγόντων δείχνουν πως είτε δεν έχουν συναίσθηση των κινδύνων, είτε επιδιώκουν το απευκταίο. Τα σενάρια για έξοδο από την ευρωζώνη, την επιστροφή στην δραχμή ή σε μία ευρώ-δραχμή αναζωπυρώνονται τελευταία, όσο η κατάσταση τείνει προς το απροχώρητο.
Ευτυχώς μέχρι τώρα μας σώζει το ότι τα συμφέροντα των δανειστών (κυρίως των Γερμανών ) είναι αντίθετα στο ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή, και βέβαια για λόγους που προφανώς δεν έχουν να κάνουν με… φιλελληνικά αισθήματα.
Όμως στην Αθήνα οι διαλυτικές τάσεις εντείνονται. Και ο Λουκάς Παπαδήμος εμφανίζεται σε στενούς συνεργάτες και συνομιλητές του εξαιρετικά ανήσυχος.
Προφανώς είναι σε θέση να γνωρίζει καλύτερα από τον οποιονδήποτε μέσα στην κυβέρνηση το τι διακυβεύεται τις επόμενες 30-90 ημέρες. Σχεδόν τα πάντα, που μέσα σε 12 εβδομάδες του «διαβόλου», θα καθορίσουν την τύχη του τόπου για τις επόμενες δεκαετίες, τον επόμενο ιστορικό κύκλο της Γ΄ ( ή μήπως μίας Δ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας).
Το περίεργο είναι, πως η εικοτολογία και η κινδυνολογία αναπτύσσεται σε μία κρίσιμη φάση του προγράμματος μετακύλησης- αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους μέσω των ομολόγων. Πόσο μάλλον, που βάσει της πληροφόρησής μας, το λεγόμενο PSI-plus δεν τα πηγαίνει άσχημα. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, ο γόρδιος δεσμός του προγράμματος βρίσκεται κοντά στη λύση του τουλάχιστον στο σκέλος των τεχνικών παραμέτρων. Αυτών δηλαδή, που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή και των ιδιωτών σε ποσοστό, που θα ξεπερνά το 80%, ορίου-κλειδί για τη συνέχεια. Ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα ενήμερος για την πρόοδο, που έχει συντελεστεί πάντα σε τεχνικό επίπεδο, γνωρίζει από πρώτο χέρι τις διαθέσεις πολλών ξένων παικτών και σε αγαστή συνεργασία με τον ΟΔΔΗΧ προωθεί την διαδικασία ώστε οι διαπραγματεύσεις να τελεσφορήσουν σύντομα.
Στην καλύτερη περίπτωση αυτό θα μπορούσε να γίνει και πριν από την επίσκεψη της τρόικας (μετά τις 16-20 Ιανουαρίου). Αυτό είναι το καλό σενάριο, που με την κατάλληλη πολιτική στήριξη θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα λυνόντουσαν τα χέρια του Λουκά Παπαδήμου ώστε να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα της Ν.Δ για διεξαγωγή των εκλογών σε σύντομο διάστημα. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση όπως αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ θα συντριβόταν ( θα εκλέγονταν ο ένας στους τρεις βουλευτές) και η ΝΔ έχοντας μικρότερη φθορά θα διεκδικούσε κάτι καλύτερο.
Οικονομικοί κύκλοι δεν θεωρούν διόλου τυχαίο, πως σε αυτή την ευαίσθητη συγκυρία «σκάνε» σχεδόν ταυτόχρονα η υπόθεση των δύο Οικονομικών Εισαγγελέων (Γρ. Πεπόνη- Σπ. Μουζακίτη) και η παραίτηση του Γενικού Γραμματέα Τελωνειακών & Φορολογικών Υποθέσεων (Γ. Καπελέρη). Οι ίδιοι υποστηρίζουν, πως πίσω από το μέτωπο της επιστροφής στην δραχμή «συστρατεύονται» ετερόκλητα συμφέροντα από τον χώρο της πολιτικής, της οικονομίας και του επιχειρείν, που για ευνόητους λόγους θα έβγαιναν πολλαπλώς κερδισμένοι από τον πολλαπλασιασμό της αγοραστικής δύναμης του ξένου συναλλάγματος σε μία «δραχμοποιημένη» οικονομία, κοινωνία.
Το δεύτερο ενδεχόμενο, που συγκεντρώνει μάλλον περισσότερες πιθανότητες, θεωρείται πως είναι διαχειρίσιμο μόνο, και κατά πάσα βεβαιότητα θα απαιτήσει και νέα μέτρα. Το ύψος τους θα εξαρτηθεί από το ποσοστό συμμετοχής των ιδιωτών, κατά πόσον ένα μέρος των ομολόγων θα πρέπει να «κουρευτεί» υποχρεωτικά. Δεδομένου ό τι σε μία τέτοια περίπτωση η μεταβατική κυβέρνηση θα πρέπει να «κλειδώσει- υπογράψει» επιπλέον μέτρα τουλάχιστον 3,5-4 δις. ευρώ (στα ήδη αποφασισμένα) και των μηδενικών πλέον αντοχών της κοινωνίας, ούτε ο πρωθυπουργός ούτε ο Αντ. Σαμαράς (κυρίως αυτός) θα διευκολύνονταν.
Το τρίτο είμαστε σίγουροι, πως θα εξυπηρετούσε απόλυτα το λεγόμενο «μέτωπο της δραχμής». Αλλά ειδικά για αυτό το ενδεχόμενο και το συγκεκριμένο μέτωπο θα αναφερθούμε εκτενώς, αναλυτικώς σε επόμενη ανάρτηση.
Δεν είναι επίσης τυχαίο, πως την ίδια περίοδο και με αιχμή το ελληνικό PSI παίζονται στοιχήματα δισεκατομμυρίων δολαρίων, διεθνώς σε βάρος (ή υπέρ) του ευρώ και των βασικότερων ισοτιμιών του δολαρίου (κυρίως έναντι του γιεν, του αυστραλιανού δολαρίου και του ελβετικού φράγκου).
Σύμφωνα με τους Financial Times μόνο οι τοποθετήσεις των hedge funds (εναντίον του ευρώ) έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ. Πολλά χαρτοφυλάκια έχασαν χρήματα ποντάροντας εναντίον του- μέχρι τώρα- παρά το ό τι στο δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2011 είχε την χειρότερη απόδοση έναντι του γιεν (χαμηλότερη 10ετίας ) και του αμερικανικού δολαρίου (χαμηλότερη έτους). Σύμφωνα με την Commodity Futures Trading Commission (CFTC) ο αριθμός των θέσεων πώλησης (short) ξεπέρασε κατά πολύ τα συμβόλαια αγοράς (long) κατά 127.900, στις 27/12.
Joffrey Postman
http://newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου