Από την εποχή των δημόσιων δεσμεύσεων του για το χαράτσι ( μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ), τα είπα ξείπα για την αιφνίδια αποχώρηση του κλιμακίου της τρόικας (όταν ο Ευ. Βενιζέλος δοκίμασε να παίξει το πολιτικό χαρτί) μέχρι την μεσσιανική αντίληψη που αναπτύσσει τελευταία πως σε αυτόν οφείλεται «η διάσωση της πατρίδας» (die Rettung des Vaterlandes, που θα λεγε και η Ανγκελα), ο επίδοξος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μας κρατά- αν μη τι άλλο- σε εγρήγορση.
Όμως τις τελευταίες ημέρες φέρεται να ξάφνιασε ακόμα και το στενό οικονομικό επιτελείο του Λ. Παπαδήμου. Αρχικά απευθύνοντας έκκληση για επανεισροή κεφαλαίων, καταθέσεων προς τις ελληνικές τράπεζες και την αμέσως επόμενη ανακοινώνοντας οριζόντιο «κούρεμα» ομολόγων ακόμη και για ιδιώτες κατόχους ελληνικών τίτλων.
Πηγές προσκείμενες στου Μαξίμου έκαναν λόγο για ατυχή χειρισμό (τουλάχιστον) αφήνοντας να εννοηθεί πως σε αυτή τη φάση θα έπρεπε να προταθούν μόνον οι προθέσεις για το «κούρεμα» των τίτλων. Γιατί έτσι όπως τέθηκαν τα δύο ζητήματα μαζί εντείνεται η σύγχυση και δίνεται λαθεμένο μήνυμα στους φορολογούμενους, καταθέτες.
Το οικονομικό επιτελείο από τη μία σπεύδει να υπεραμυνθεί της βιωσιμότητας των ελληνικών τραπεζών, της αξιοπιστίας του συστήματος, της διασφάλισης των καταθέσεων. Από την άλλη προχωρά αιφνιδιαστικά σε μία καθαρά τιμωρητική ενέργεια για όσους αφελείς ιδιώτες έσπευσαν να εκδηλώσουν στην πράξη την εμπιστοσύνη τους στο ελληνικό Δημόσιο αντί να βγάλουν τα χρήματα τους σε κάποια ελβετική ή αγγλική τράπεζα. Και στη μέση, ο χορός των δακρύων για τον βουλευτή με το 1.000.000 και τους υπολοίπους να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, πως δεν έχουν ξαναδεί λεφτά…
Ομολογουμένως έξοχο παράδειγμα πολιτικής εξουσίας.
Οι διευκρινιστικές δηλώσεις, που ακολούθησαν το πρωί για τους ομολογιούχους ήρθαν απλά να ενισχύουν τις (πολύ έντονες για να μην ευσταθούν) φήμες για ενόχληση του πρωθυπουργού. Εξ ου και διακριτική παρέμβαση του Λ. Παπαδήμου για να μαζευτεί κάπως η κατάσταση. Η ίδια πηγή υποστήριζε, πως τα όσα ανακοινώθηκαν το πρωί της Παρασκευής απηχούν ιδέες γνωστού (και παλαιού στα οικονομικά) συμβούλου του πρωθυπουργού.
Εκεί όμως, που μπερδεύτηκε η… μπάλα ήταν με αφορμή τις θέσεις, περί εθνικής κυριαρχίας, που εξέφρασε ο Θεόδωρος Πάγκαλος μιλώντας στο Europe 1. Ο δεύτερος Αντιπρόεδρος της μεταβατικής κυβέρνησης δήλωσε στο γαλλικό ραδιόφωνο, πως είναι μεγάλο πρόβλημα για πολλούς συμπολίτες το ότι δεν είναι αντίθετος με την ιδέα της απώλειας εθνικής κυριαρχίας: «Εγώ όμως είμαι υπέρ του να χάνει κάνεις την κυριαρχία του, πάντα ήμουν», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πληθωρικός πολιτικός Πάγκαλος πυροδοτώντας νέο γύρο αντιπαραθέσεων.
Το ότι επικαλείται τον έννοια του φεντεραλισμού και του τι πρακτικά μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο σε αυτή την ΄΄πονηρή΄΄ συγκυρία δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνείας. Πόσω μάλλον που στην Ευρώπη βρίσκεται σε εξέλιξη ο μετασχηματισμός της σε μία ένωση γερμανικών συμφερόντων και η Αθήνα δέχεται ασφυκτική πίεση για σειρά παραχωρήσεων σε οικονομικά- αλλά όχι μόνο- ζητήματα. Το Αγγλικό δίκαιο, η νέα δανειακή σύμβαση, οι εμπράγματες υποχρεώσεις του οφειλέτη, οι συνταγματικά κατοχυρωμένες απαιτήσεις των δανειστών διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά ζοφερό περιβάλλον.
Υποθέτουμε, πως ο Θ. Πάγκαλος δεν ενεργεί θυμικά- άλλωστε πλειστάκις έχει λειτουργήσει σαν… λαγός (ακόμη από την εποχή του Κ. Σημίτη μέχρι του Γ. Παπανδρέου) αλλά διερευνώντας- κατά κάποιο τρόπο την κοινή γνώμη. Ενδεχομένως. Ωστόσο αρκετοί ήταν αυτοί που προβληματίστηκαν καθώς τις θέσεις του δεύτερου Αντιπροέδρου ακολούθησαν οι περίεργες δηλώσεις του υφυπουργού Ενέργειας.
Ο Γ. Μανιάτης χαρακτήρισε ούτε λίγο ούτε πολύ διακεκαυμένη ζώνη την περιοχή του Αιγαίου- Καστελόριζου συμπλέοντας επί της ουσίας με την Αγκυρα και αμφισβητώντας στην πράξη την πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο των όσων ρυθμίζονται από την Συνθήκη της Λωζάνης.
Εάν σε αυτά προστεθούν οι εμφανείς προσπάθειες γνωστών συμφερόντων (επιχειρηματικών, επενδυτικών, ΜΜΕ, πολιτικών και λοιπών κέντρων) να παραταθεί η θητεία της μεταβατικής κυβέρνησης τα εύλογα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται.
Από κοντά και ο υπουργός ΠΕΚΑ, ο οποίος από τη μία εμπλέκεται με την περιβόητη περίπτωση της Στατιστικής Αρχής και των στοιχείων που φέρεται να «φούσκωσαν» το έλλειμμα της χώρας ( με τις γνωστές, επώδυνες συνέπειες). Από την άλλη με την προσπάθεια κατάτμησης της ΔΕΗ, της εκχώρησης ενεργειακών πηγών και ως επικεφαλής του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων επισπεύδοντας την αξιοποίηση λ.χ. του Ελληνικού.
Ο πρώην τσάρος μετά από την επιτυχημένη του θητεία στο υπουργείο Οικονομικών επιβραβεύτηκε με την μετακίνηση του σε έναν εξίσου κομβικό κλάδο όπως είναι αυτός της ενέργειας. Κλάδος, που ενδιαφέρει σφόδρα κυρίως τα γερμανικά συμφέροντα και όπου τα επόμενα ένα δύο χρόνια θα διακυβευτούν τεράστια κεφάλαια και συμφέροντα.
Joffrey Postman
http://newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου