Η ώρα της αλήθειας για τον Γιάννη Στουρνάρα
Πόσο μεγάλη είναι η απόσταση ανάμεσα στην τρόικα και την κυβέρνηση; Δύο δισ. ευρώ, όπως ήταν οι αρχικές διαρροές μετά τη συνάντηση με τον Στουρνάρα. Ή 5 δισ. ευρώ, όπως φέρεται να είπε ο Πολ Τόμσεν χθες στο Βενιζέλο; Όπως και να έχει το πράγμα, η τελική απόκλιση στην οποία θα συμφωνήσουν οι δύο πλευρές θα προσδιορίσει και το ύψος των τελικών επώδυνων περικοπών που θα πρέπει να υπομείνουν οι Έλληνες. Και το πόσο μεγάλες θα είναι αυτές εξαρτάται από τις διαπραγματευτικές ικανότητες του Γιάννη Στουρνάρα. Ήδη στα επιτελεία των μικρότερων κομμάτων της συγκυβέρνησης έχουν αρχίσει να ακούγονται γκρίνιες, που δεν αφήνουν αδιάφορους ούτε τους συναδέλφους τους στη ΝΔ. Στον Στουρνάρα καταλογίζουν, ότι δεν κατάφερε να πείσει την τρόικα πως όλες αυτές οι περικοπές που συναντούν ισχυρές ενστάσεις από την τρόικα θα υλοποιηθούν στην πραγματικότητα.
Το πριόνισμα της καρέκλας του υπουργού Οικονομικών, που το ξέρουν πολύ καλά οΠαπακωνσταντίνου και ο Βενιζέλος έχει αρχίσει. Και σε αυτή τη θέση ο Στουρνάρας έχει μειονέκτημα. Δεν διαθέτει ούτε τον συγκριτικά άφθονο χρόνο του Γ. Παπακωνσταντίνου, ούτε μπορεί, όπως ο Βενιζέλος να καλύψει τα κενά επιβάλλοντας ένα χαράτσι.
Οι απαιτήσεις στο Στουρνάρα ήταν διαφορετικές. Ο τεχνοκράτης υπουργός δεν είναι άπειρος σε δύσκολες διαπραγματεύσεις από μειονεκτική θέση, εξαιρετικά κακή ήταν η εικόνα για την Ελλάδα και το 1994, όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Από τότε που ανέλαβε το αξίωμα του έχει να επιδείξει κάποιες επιτυχίες, πιστώνεται ένα μέρος της βελτίωσης του κλίματος με τους Εταίρους και κατάφερε – αυτό προκύπτει από την πορεία της διαπραγμάτευσης να μην ζητηθούν από την Ελλάδα πρόσθετα μέτρα για τις αποκλίσεις του 2012 και ενδεχομένως του 2013 που οφείλονται στην ύφεση. Τα 14 δισ. χρηματοδοτικό κενό δεν είναι στο τραπέζι (παρεμπιπτόντως άλλη μια «αποκάλυψη» και «επιτυχία» του Spiegel.)
Σε ότι αφορά πάντως στα 11,5 δισ. η τρόικα ήρθε στην Ελλάδα αποφασισμένη να μην κάνει καμιά υποχώρηση και καμιά παραχώρηση, τα θέλει όλα, ακέραια και όχι στο περίπου. Η τακτική της τρόικας είναι απλή και βασίζεται στα συμφωνηθέντα της 21ης Φεβρουαρίου, όπως κωδικοποιήθηκαν από την κυβέρνηση Παπαδήμου.
Τα 11,5 έπρεπε να είχαν προσδιοριστεί από τον Ιούνιο, το ίδιο και οι 15.000 απολύσεις που προβλέπει το μνημόνιο 2. Αυτά η τρόικα τα θέλει στην έκθεση, το τι θα κάνουν οι εταίροι και προϊστάμενοι της με ελληνικά αίτήματα όπως η επιμήκυνση είναι μια διαφορετική ιστορία.
Έτσι ο Στουρνάρας βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πυρά. Από τη μια η τρόικα του ζητάει 11,5 δισ. περικοπές μετρήσιμες και σίγουρες όπως οι μειώσεις σε συντάξεις. Από την άλλη οικυβερνητικοί Εταίροι θέλουν να αποφύγουν ακριβώς αυτό, δηλαδή μειώσεις σε συντάξεις και του ζητούν να πείσει την τρόικα για λιγότερο επώδυνα ισοδύναμα. Ο συμβιβασμός και συγκερασμός των απαιτήσεων δείχνει ανέφικτος.
Όμως, αν ο Στουρνάρας δεν καταφέρει να πείσει κανέναν από τους δύο στο τέλος, θα πάρει το μουτζούρη και από τις δύο πλευρές. Παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός τον στηρίζει, το μέλλον του στην Οδό Νίκης ούτε ευοίωνο φαντάζει, ούτε πολύ χρόνο φαίνεται να έχει στη διάθεση του…
Θέμης Δαγκλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου