Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για να κλείσουν τα μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ με την τρόικα να απαιτεί περαιτέρω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις και τους κυβερνητικούς εταίρους να προσέρχονται εκ νέου στη μία το μεσημέρι της Πέμπτης στο Μαξίμου για νέα συνάντηση που αναμένεται να επισφραγήσει και την τελική συμφωνία. Μια σύσκεψη πάντως η οποία ουδόλως μοιάζει ανέφελη καθώς φαίνεται ότι από το σύνολο των 11,5 δισεκατομμυρίων διατηρείται μία «τρύπα» της τάξης των 4 δισ.
Στόχος είναι το πακέτο να έχει κλείσει ως την Κυριακή, προκειμένου ο πρωθυπουργός να έχει ένα επιπλέον «όπλο» στη διάθεσή του εν όψει και της συνάντησής του με τον ιταλό Πρωθυπουργό Μάριο Μόντι. Η Ιταλία έχει την κατά σειρά τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης ενώ εμφανίζει διαρθρωτικά προβλήματα αντίστοιχα με της Ελλάδας.
Συνεπώς, είναι προφανές ότι η Ελλάδα διεκδικεί να έχει στο πλευρό της την Ιταλία και ο κ. Σαμαράςδιεκδικεί από το στόμα του ιταλού Πρωθυπουργού, μία θετική δήλωση που να αναπτύσσεται σε δύο άξονες: Πρώτον, στο θέμα της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη και δεύτερον στο ζήτημα της επιμήκυνσης εφαρμογής του προγράμματος.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει προηγουμένως να υπάρχει η δεδηλωμένη πρόθεση της ελληνικής πλευράς να αποδείξει στην πράξη της αξιοπιστία της, κλειδί για την οποία είναι το πακέτο των 11,5 δισ.
Πρώτος σταθμός είναι η συμφωνία ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς και δεύτερος η υπερψήφιση του πακέτου από την Βουλή, που θα οδηγήσει σε θετική έκθεση από πλευράς της Τρόικας, θα ανοίξει το δρόμο για την κεταμίεσυη της δόσης των 31,5 ευρώ και θα διαμορφώσει θετικό κλίμα για την Ελλάδα στο Γιούρογκρουπ της 8ης και τη Σύνοδο Κορυφής της 18ης Οκτωβρίου.
Κομβικό σημείο για την οριστικοποίηση του πακέτου δείχνει να είναι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 66 ή τα 67 έτη. Η απόδοση του μέτρου αυτύ εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε δύο οφέλη: Πρώτον, δεδομένου ότι θα προσθέσει περί το 1 δισ. ευρώ για κάθε έτος επιπλέον των 65 για την σύνταξη, θα διαφοροποιήσει τις ανάγκες για περικοπές σε συντάξεις και δώρα- επιδόματα. Δεύτερον, εκτιμάται ότι πολλοί που είναι κοντά στο όριο θα επιλέξουν την πρόωρη συνταξιοδότηση, μειώνοντας εκ παραλλήλου την αναγκαιότητα για απολύσεις στο Δημόσιο.
Αναπάντητο βέβαια παραμένει το ερώτημα αναφορικά με τη στάση της τρόικας απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς καθώς είναι προφανές ότι οι δύο πλευρές –τρόικα και κυβέρνηση- λειτουργούν αντιστρόφως ως προς τη σπουδή τους να κλείσει το πακέτο και να εκταμιευτεί η δόση. Είναι σαφές ότι η πλευρά του Μαξίμου πιέζει και πιέζεται, ώστε αφ’ ενός να δοθεί μια ανάσα στην αγορά και αφ’ ετέρου να αξιοποιηθεί η διαφαινόμενη κοινωνική ανοχή που –τουλάχιστον δημοσκοπικά- δείχνει να παρέχεται στην κυβέρνηση για χρόνο μεγαλύτερο του αρχικώς εκτιμώμενου.
Πάνος Ρασσιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου