ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΩΡΓΟΥ Η ΣΤΡΟΦΗ...

Ρεπορτάζ : Γιώργος Χρ. Παπαχρήστος

Στα «μαλακά» έπεσε η κυβέρνηση από την άτακτη υποχώρηση που αφορούσε το πάγωμα των μισθών και συντάξεων άνω των 2.000 ευρώ, αλλά ό,τι προηγήθηκε μέχρι να συντελεστεί η υποχώρηση αυτή εξακολουθεί να προκαλεί αναταράξεις στο εσωτερικό της. Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου που πήρε και την τελική απόφαση για την κυβερνητική στροφή φέρεται να έχει ενοχληθεί σοβαρά από τις διαστάσεις που έλαβε το θέμα, και οι πληροφορίες τον φέρουν να διαμήνυσε προς κάθε πλευρά την...ενόχλησή του αυτή. Όπως είναι γνωστόν, ο κ. Παπανδρέου που βρισκόταν στο αεροπλάνο προς τις Βρυξέλλες ενημερώθηκε για τα όσα είχαν συμβεί στη Βουλή με την παρέμβαση του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος Χρήστου Παπουτσή με το που προσγειώθηκε και έπειτα από έναν σύντομο τηλεφωνικό γύρο διαβουλεύσεων έδωσε εντολή στον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου να «διευκρινίσει» ότι το πάγωμα για μισθούς και συντάξεις άνω των 2.000 ευρώ αφορά μόνο τους βασικούς μισθούς και τις συντάξεις που υπερβαίνουν αυτό το ποσό. Η «διευκρίνιση» αυτή που αφορά μόλις 40.000 δημοσίους υπαλλήλους και περί τις 90.000 συνταξιούχους υπολογίζεται ότι θα έχει όφελος για το Δημόσιο περίπου 165 εκατομμύρια ευρώ- γεγονός το οποίο ανατρέπει τους αρχικούς υπολογισμούς του οικονομικού επιτελείου, που ανέμενε όφελος από το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων πάνω από 600 εκατ. ευρώ.
Οι πληροφορίες φέρουν τον Πρωθυπουργό να ζήτησε ενημέρωση από τον πρόεδρο της Βουλής Φίλιππο Πετσάλνικο για το τι ακριβώς συνέβη στη Βουλή, ενώ μίλησε και με τον υπουργό Επικρατείας Χάρη Παμπούκη. Η απόφασή του υπαγορεύθηκε, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, από την εκτίμηση ότι «πράγματι υπήρξε αναντιστοιχία μεταξύ των προεκλογικών δεσμεύσεων και των κυβερνητικών αποφάσεων». Είναι χαρακτηριστικό ότι σ΄ αυτό ακριβώς βασίστηκε και η έντονη διαφωνία του κ. Παπουτσή, ο οποίος στην ομιλία του στη Βουλή υπογράμμισε ότι μεικτές αποδοχές 2.000 ευρώ παίρνει μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων και πως το εισόδημα αυτό αφορά ανθρώπους που ανήκουν στη μεσαία τάξη ή είναι φτωχοί.
Η παρέμβαση Παπουτσή. Ο κ. Παπουτσής που έγινε δέκτης πολλών διαμαρτυριών από μέρους βουλευτών, οι οποίοι του δήλωσαν ότι το πάγωμα δεν περιλαμβανόταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, μετέφερε την ανησυχία του ότι «κατεδαφίζεται το πρόγραμμά μας με τέτοιες αποφάσεις» στον πρόεδρο της Βουλής Φίλ. Πετσάλνικο. Του εξήγησε ότι αν δεν υπάρξει αντίδραση, η κυβέρνηση θα βρεθεί να καταγγέλλεται από το σύνολο της αντιπολίτευσης και του τόνισε πως πρέπει άμεσα η κυβέρνηση να ανακαλέσει ή να ανασκευάσει την απόφασή της. Υποστήριξε ότι δεν υπάρχει κυβερνητική απόφαση για τη δημοσιονομική πολιτική που θα ακολουθηθεί- ερμηνεύοντας το πάγωμα ως απόφαση για τη δημοσιονομική πολιτική του επόμενου χρόνου. Μετέφερε στον συνομιλητή του την οργή των βουλευτών ότι «δεν υπήρξε διαβούλευση για ένα τόσο καίριο ζήτημα και δεν μπορεί να ανακοινώνονται τέτοιες αποφάσεις μέσω διαρροών» - η απόφαση ως γνωστόν για το πάγωμα δόθηκε στον Τύπο από πηγή του υπουργείου Οικονομικών. Ο κ. Πετσάλνικος συνέστησε η κατάσταση να αντιμετωπισθεί ψύχραιμα, αλλά ο κ. Παπουτσής μετέφερε το θέμα μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ο υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου που ενημερώθηκε άμεσα από τον υφυπουργό Οικονομικών Φίλιππο Σαχινιδη, ο οποίος βρισκόταν εκείνη την ώρα στη Βουλή, φέρεται να δήλωσε ότι η απόφαση είναι κυβερνητική. Τελικά, η εντολή οπισθοχώρησης δόθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και η κρίση έληξε.
Τα αρνητικά- όπως έλεγαν άλλωστε πηγές στο Μαξίμου- ήταν ότι η κυβέρνηση φάνηκε ανακόλουθη με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, όπου ενώ ως αντιπολίτευση είχε εστιάσει την πολεμική της κατά του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή ο οποίος είχε εξαγγείλει πάγωμα μισθών και συντάξεων, επέβαλλε τελικά η ίδια το πάγωμα μισθών. Έδειξε ακόμη πολύ ευάλωτη στις πρώτες εσωκομματικές πιέσεις που της ασκήθηκαν, παίρνοντας πίσω μια απόφαση που είχε προσπαθήσει να επιβάλει. Αλλά προέκυψε, λένε, έπειτα από αυτήν τη μίνι κρίση και ένα θετικό: ότι τα λάθη που έγιναν θα αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγήν για το μέλλον, όταν προφανώς θα προκύψουν πολύ μεγαλύτερες σε ένταση και διάρκεια κρίσεις.