ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ...
(ΠΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΘΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ;)
Αθήνα, 23 Ιουλίου 2010
Ο ένας μήνας διαδέχεται τον άλλον και αυτό που προβλήθηκε ως “αναγκαίο και προσωρινό κακό” για τη διάσωση της χώρας, αντί να υποχωρεί δυναμώνει.
Η πολιτική από «τέχνη του εφικτού» μετατρέπεται εν μέσω καλοκαιριού στην τέχνη του παράλογου. Έκπληκτοι παρακολουθούμε τις φωτιές που ανάβουν στους δημοκρατικούς πολίτες της χώρες οι αλλοπρόσαλλες επιλογές του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης.
Την ώρα που εκατομμύρια Έλληνες ζουν στο όριο της φτώχειας και ασφυκτιούν από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που επιβάλλουν τα κυβερνητικά ασφαλιστικά και οικονομικά μέτρα, η κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ συνεχίζει ανένδοτη την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με τον ορισμό συμβούλων για την αξιολόγηση της πρότασης Σάλλα.
Όλα δείχνουν ότι οι νεοφιλελεύθεροι αρμόδιοι για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν προσπαθούν να σώσουν την Ελλάδα. Προσπαθούν να...
αλλάξουν την Ελλάδα, επαναφέροντάς την σε μια σκοτεινή περίοδο με μόνιμη φτώχεια, ανύπαρκτη κοινωνική προστασία και ανάπτυξη μόνο για λίγους και εκλεκτούς των Διεθνών Τραπεζιτών.
Αυτό δεν είναι μόνο έξω από την ιδεολογία μας. Είναι αντίθετο με το εθνικό συμφέρον.
Άνοιξε η όρεξη των κερδοσκόπων και τα θέλουν όλα.
Μόλις πριν λίγες μέρες εκδηλώθηκε επίσημα πειρατεία στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δηλαδή, στα θησαυροφυλάκια της ελληνικής ακίνητης περιουσίας. Αν επιτρέψουμε να συμβεί αυτή η πειρατεία την οποία ευνοεί απροκάλυπτα το Υπουργείο Οικονομικών, τότε σε λίγα χρόνια δεν θα μπορούμε να υψώσουμε καν τη σημαία μας στα νησιά και στην ύπαιθρο. Δεν θα μπορούμε να ξανακοιτάξουμε στα μάτια τους Έλληνες.
Αντί λοιπόν να προχωρήσει η κυβέρνηση σε ανάπτυξη και ενίσχυση της παραγωγής των υπηρεσιών και του εισοδήματος – όπως έπραξαν οι δανειστές μας στις χώρες τους- συνεχίζει στον δρόμο χωρίς γυρισμό. Στο δρόμο της αποδόμησης κάθε λαϊκού και εθνικού κεκτημένου.
Είναι βέβαιον ότι κύρια αποστολή του ΔΝΤ είναι η διάσωση του τραπεζικού συστήματος στις χώρες που προσκαλείται να επέμβει και όχι η διάσωση της οικονομίας της χώρας. Όμως άλλο είναι η στήριξη των Τραπεζών και άλλο το στράγγισμα αίματος του ελληνικού λαού. Η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για αγορά του 77% ισούται σε πραγματικές τιμές με την πώληση εκ μέρους του δημοσίου του 7% προ τριετίας.
Η ψυχολογική ανάταση του χρηματιστηρίου που ακολούθησε θυμίζει το “παιχνίδι” της ΑΤΕ στο χρηματιστήριο στις εκλογές του 2000. Με διαδόσεις δεν ανακάμπτει η ελληνική οικονομία ούτε αναδιαρθρώνεται το τραπεζικό σύστημα.
Την ώρα που οι Τράπεζες έχουν χάσει από την κεφαλαιοποιητική τους αξία το 40% και η ΕΚΤ έχει διαμηνύσει στην ΤΕ ότι δεν σκοπεύει να συνεχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα επ' αόριστον, δεν μπορεί η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ να πουλά απερίσκεπτα σε τιμή ευκαιρίας ρευστότητα στους ιδιώτες. Δεν γίνεται τα τεστ να διαπιστώνουν αδυναμίες στις ελληνικές τράπεζες και η κυβέρνηση να δηλώνει ότι υπάρχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να τις στηρίζει και ταυτόχρονα να θέλει να τους πουλήσει το Τ.Τ και την ΑΤΕ.
Η χώρα έχει ανάγκη έναν υγιή δημόσιο τραπεζικό πυλώνα για να χρηματοδοτήσει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Και αυτό μόνο το ΤΤ και η ΑΤΕ μπορούν να τον συγκροτήσουν. Η αγροτική οικονομική και πράσινη ανάπτυξη δεν μπορούν να παραδοθούν στις Τράπεζες. Ούτε ο μόχθος των αγροτών και οι υποθήκες των περιουσιών τους στις ορέξεις και στις απαιτήσεις του εκάστοτε τραπεζίτη. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να “καταναλώνει” τους πολίτες της και την εθνική γη υπέρ των Τραπεζών.
Η κυβέρνηση μοιάζει να πορεύεται σε ολισθηρό δρόμο που απειλεί την εθνική κυριαρχία της χώρας. Είναι βέβαιο ότι νομοθετεί και αποφασίζει με βάση το μνημόνιο και τις επιταγές της τρόικας αλλά όταν αυτό γίνεται και με απροκάλυπτη παραβίαση του Συντάγματος τότε απειλείται η λειτουργία του δημοκρατικού μας καθεστώτος. Τρανό παράδειγμα ο συνταγματολόγος και Υπουργός Απασχόλησης που έγραψε στα «παλαιότερα των υποδημάτων του» το Σύνταγμα στο θέμα της διαιτησίας και θέλει να τα θυσιάσει όλα στην πιστή τήρηση του μνημονίου.
Για άλλη μια φορά οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις για την προστασία των εργαζομένων στερούνται ειλικρίνειας. Η χώρα φαίνεται να κυβερνιέται από υπουργούς που ενεργούν ως managers των υπαλλήλων του ΔΝΤ. Οι δε λεκτικές αντιστάσεις κάποιων υπουργών για την τρόικα δεν αλλάζουν το πολιτικό κλίμα. Οι χαρακτηρισμοί είναι ανέξοδοι, οι αποφάσεις και τα μέτρα είναι οδυνηρά και τα πληρώνει ο λαός και όχι όπως δηλώνουν οι υπουργοί δεν φταίω “εγώ” αλλά ο “άλλος”. Η ευθύνη είναι συλλογική και οι διαφοροποιήσεις εξυπηρετούν ατομικά συμφέροντα. Η χώρα δεν κυβερνιέται με “καλούς” και “κακούς” υπουργούς. Η ιστορία δεν θα γράψει για τις απόψεις των υπουργών υπέρ ή κατά του μνημονίου αλλά ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέλυσε το κοινωνικό κράτος, εκποίησε τη δημόσια περιουσία και ώθησε το λαό στη φτώχεια.
Γι' αυτό η Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑ.ΣΟ.Κ καλεί τον Πρόεδρο του Κινήματος και Πρωθυπουργό της χώρας να αναλογιστεί την ιστορία μας και τις αξίες μας ώστε να μην δοκιμαστούν άλλο οι αντοχές του λαού μας. Λαός εξουθενωμένος και καταπιεσμένος σημαίνει χώρα αδύναμη και ανίσχυρη, σημαίνει μετατροπή του πολίτη σε υπήκοο, σημαίνει μετασχηματισμό της κυβερνητικής αυθαιρεσίας σε ωμή βία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ ήταν και είναι κίνημα χειραφέτησης και σεβασμού των αγώνων του ελληνικού λαού και δεν μπορεί να καταντήσει άκρως νεοφιλελεύθερο και νεο-συντηρητικό κίνημα που έχει αναλάβει εργολαβικά να διαλύσει κάθε συνεκτικό ιστό της ελληνικής κοινωνίας και του κράτους δικαίου. Και καλό είναι να θυμόμαστε όλοι ότι η ανοχή δεν σημαίνει αποδοχή και ότι η οργή γίνεται δύναμη ανεξέλεγκτη που θα μας παρασύρει όλους στην καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου