“Γιατί υποστηρίζουμε την Ελλάδα στο Δίστομο!”

Μιλά η Γερμανίδα δικηγόρος Gabriele Heinecke

http://img.protothema.gr/

Η απόφαση της ελληνικής Κυβέρνησης να παρέμβει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σχετικά με την υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων για τη «σφαγή στο Δίστομο», βρήκε έναν απροσδόκητο σύμμαχο!

Μία ομάδα επιφανών Γερμανών δικηγόρων με έδρα το Μόναχο, οι οποίοι στέκονται στο πλευρό της χώρας μας και παλεύουν με κάθε τρόπο ώστε η υπόθεση για τους υπευθύνους μιας από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων στην Ευρώπη να τελεσιδικήσει, δικαιώνοντας το ευρωπαϊκό Δίκαιο, μιλούν στο protothema.gr και εξηγούν τους λόγους για τους οποίους τα θύματα του Διστόμου πρέπει να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις, εκφράζοντας παράλληλα τις επιφυλάξεις τους για τα κίνητρα της ελληνικής κυβέρνησης.

Η «Arbeitkreis Distomo» («Ομάδα εργασίας για το Δίστομο») περιλαμβάνει μερικούς από τους σημαντικότερους δικηγόρους του Μονάχου οι οποίοι προσπαθούν να αποδείξουν στα ελληνικά, ιταλικά και εσχάτως διεθνή δικαστήρια, ότι μπορεί ήδη να διενεργηθεί αναγκαστική εκτέλεση κατά της Γερμανικής Ομοσπονδίας.

«Είναι πολύ σημαντικό που η ελληνική κυβέρνηση έκανε αυτό το βήμα, διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις ως τώρα δεν ήθελαν να εφαρμόσουν την αναγκαστική εκτέλεση κατά του γερμανικού κράτους, λόγω ετεροδικίας, καθώς μόνο στην Ελλάδα χρειάζεται η υπογραφή υπουργού Δικαιοσύνης για την εφαρμογή αναγκαστικής εκτέλεσης ενάντια σε άλλο κράτος» δηλώνει στο protothema.gr η κυρία Gabriele Heinecke, δικηγόρος, μέλος της
ομάδας και μέλος της επιτροπής υπέρ της αναψηλάφησης της δίκης του «σφαγέα της Κρήτης», υπολοχαγού της Βερμαχτ Josef Eduard Scheungraber.

“Αρμόδιο είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Λουξεμβούργο”

«Δεν υπήρχε λόγος να πάτε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ο Άρειος Πάγος στην Ελλάδα έχει ήδη αποφασίσει, όπως και το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας. Το Δικαστήριο της Χάγης είναι αναρμόδιο. Έχει δικαιοδοσία μόνο σε διεκδικήσεις «νομικών προσώπων» όπως είναι και τα «κράτη».

Σε διεκδικήσεις φυσικών προσώπων αρμόδιο είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Λουξεμβούργο (σ.τ.σ ΔΕΚ). Το ζήτημα είναι μεταξύ των θυμάτων του Διστόμου και της Γερμανικής Ομοσπονδίας και όχι μεταξύ των κρατών» εξηγεί στο protothema.gr η κυρία Gabriele Heinecke, η οποία επαναλαμβάνει ότι «τα ιταλικά και ελληνικά δικαστήρια έχουν ήδη λάβει αποφάσεις, απλώς δεν έχει ακόμα διεξαχθεί η αναγκαστική εκτέλεση».

Η δήλωση αυτή της κυρίας Heinecke είναι μια σαφής μομφή στο ελληνικό παράδοξο να χρειάζεται υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης για να εφαρμοστεί απόφαση δικαστηρίου κατά ξένου κράτους.

Σε ερώτησή του protothema.gr για τα κίνητρα της ελληνικής κυβέρνησης, η κυρία Heinecke δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν είμαι σίγουρη πως η ελληνική κυβέρνηση το κάνει για τα θύματα του Διστόμου. Υποθέτω πως είναι πολιτική απόφαση, αλλά και πάλι είναι καλή κίνηση. Ο γερμανικός τύπος έδωσε μεγάλη προσοχή στο θέμα καθώς πλέον δεν είναι μόνο η Ιταλία αλλά κα η Ελλάδα που ενδιαφέρεται για τα θύματα. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Από δω και πέρα θα αποφασίσει η Δικαιοσύνη».

Τι είναι η αναγκαστική εκτέλεση

Μία δίκη, ως γνωστόν, είναι ένας δικαστικός αγώνας και η επίσημη νομική ορολογία κάνει λόγο για «νικητές» και «ηττημένους». Σε μια τέτοια περίπτωση η αναγκαστική εκτέλεση είναι αυτή που θα αποδώσει στον νικητή αυτά που του επεδίκασε η Έδρα.

Η αναγκαστική εκτέλεση είναι η διαδικασία, κατά την οποία ο νόμος ορίζει τον τρόπο με τον οποίο ο νικητής της δίκης μπορεί να ζητήσει την ικανοποίηση του. Χαρακτηριστικό διεθνώς στις Νομικές Σχολές της Ευρώπης είναι το παράδειγμα της Μεγάλης Βρετανίας το 1849, όταν έστειλε τον Στόλο της στον Πειραιά και με την απειλή βομβαρδισμού επεχείρησε την αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης Δικαστηρίου για την καταβολή αποζημίωσης στον Άγγλο – Εβραίο πρόξενό της Δον Πατσίφικο.