Ο πράσινος εμφύλιος για τις καρέκλες

ΕΝΑΣ υπόγειος ενδοσυνδικαλιστικός πόλεμος και οι διεκδικήσεις των σκήπτρων στα σωματεία που θα εμφανιστούν στο νέο τοπίο των αστικών συγκοινωνιών βρίσκονται πίσω από τη μετωπική αντιπαράθεση μεταξύ
κυβέρνησης και εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς. Η κόντρα των προηγούμενων ημερών και το μέτωπο που, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις, θα μείνει ανοιχτό τουλάχιστον ώσπου να ψηφιστεί ο νόμος τον επόμενο μήνα,προμηνύουν έναν νέο κύκλο φραστικών συγκρούσεων μεταξύ κυβέρνησης
και εργαζομένων, αλλά και ταλαιπωρίας των πολιτών λόγω των στάσεων εργασίας και των απεργιών στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τα αίτια της σύγκρουσης για τους περισσότερους είναι προφανή:εργαζόμενοι και συνδικαλιστές χάνουν με τη δημιουργία των δύο νέων φορέων και όσα αυτό
το γεγονός συνεπάγεται προνόμια δεκαετιών, επιδόματα πρωτοφανούς έμπνευσης και σε κάθε περίπτωση υφίστανται μειώσεις αποδοχών. Παρά ταύτα, πίσω από το προφανές βρίσκεται και μια υπόγεια διαδικασία μεταξύ κυβέρνησης,συνδικαλιστών, εργαζομένων και πολιτικών δυνάμεων.

Oι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες καταγγέλλουν ότι δεν προσκλήθηκαν εγκαίρως σε διάλογο. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, τους κατηγορεί ότι άρχισαν τις κινητοποιήσεις τους άκαιρα. Οπως λένε στο υπουργείο Μεταφορών, οι πρώτες στάσεις εργασίας και οι απεργίες έγιναν χωρίς καν να είναι γνωστό το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, το οποίο παρουσίασε την προηγούμενη Τετάρτη ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Δ. Ρέππας. Αντικείμενο της διαμαρτυρίας σε εκείνη την πρώτη φάση ήταν οι περικοπές στις αποδοχές που επιβάλλονταν από ένα άλλο νομοσχέδιο (του υπουργείου Οικονομικών) για τις ΔΕΚΟ.

Καθημερινή επικοινωνία
Σύμφωνα με τεχνοκράτες και επιστήμονες που εργάστηκαν για την κατάρτιση του νομοσχεδίου, αυτή την περίοδο όλοι προσπαθούν να τηρήσουν τα προσχήματα. Αυτό όμως απειλεί να ακυρώσει την απόπειρα αναδιάρθρωσης των αστικών συγκοινωνιών. Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι, παρά τις αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύονται με πολεμική διάθεση από τα τηλεοπτικά παράθυρα μεταξύ υπουργείου Μεταφορών και συνδικαλιστών, η επικοινωνία μεταξύ υπηρεσιακών παραγόντων και συλλόγων εργαζομένων ήταν και είναι σχεδόν καθημερινή. Η εξήγηση είναι απλή: σχεδόν στο σύνολό της η συνδικαλιστική ηγεσία στα μέσα μαζικής μεταφοράς πρόσκειται στο ΠαΣοΚ και εκλέγεται με την ΠΑΣΚΕ.

Από το σημείο αυτό και έπειτα αρχίζουν να αποκαλύπτονται και να ερμηνεύονται πολλά από τα (πραγματικά) αίτια της σύγκρουσης. Σύμφωνα με πηγές που πρόσκεινται στο υπουργείο Μεταφορών και επικαλούνται πραγματικά στοιχεία και περιστατικά, βασικές παράμετροι της κόντρας είναι η ανομοιογένεια των αποδοχών μεταξύ των εργαζομένων στους υπό συγχώνευση οργανισμούς, σε συνδυασμό με τη διεκδίκηση της συνδικαλιστικής πρωτοκαθεδρίας στα σωματεία που θα δημιουργηθούν από τους σημερινούς επικεφαλής των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες.

Οι εργατοπατέρες των δρόμων...

Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η μαχητικότητα που επιδεικνύουν τις τελευταίες εβδομάδες οι επικεφαλής τριών σωματείων:

ο κ. Ν. Κουλουμπαρίτσης (ΕΘΕΛ) και οι κκ.

Αντ. Σταματόπουλος (Μετρό) και Ν. Σιαπάτης (ΗΣΑΠ). Ο κ. Κουλου μπαρίτσης είναι επικεφαλής του μεγαλύτερου σωματείου, το οποίο αριθμεί περίπου 6.500 εργαζομένους. Με τη δημιουργία του νέου φορέα υπό την επωνυμία Οδικές Συγκοινωνίες ΑΕ και την απορρόφηση των ΗΛΠΑΠ θα προκύψει ένα σύνολο περίπου 8.000 εργαζομένων που θα «ψάχνει» συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Οι επικεφαλής του ισχυρού σωματείου της ΕΘΕΛ κ. Κουλουμπαρίτσης και του σωματείου των τεχνικών κ. Απ. Ραφτόπουλος συμπεριφέρονται από κοινού σήμερα ως το πιθανότερο δίδυμο διεκδικητών του «θρόνου». Ο συσχετισμός δυνάμεων των σωματείων και η ισχύς του νέου συνδικαλιστικού φορέα θεωρούνται από πολλές πλευρές η βασική εξήγηση για τη μαχητικότητα ειδικώς του κ. Κουλουμπαρίτση.

...και της σταθερής τροχιάς
Από την άλλη πλευρά, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τις επιχειρήσεις που θα σχηματίσουν τον φορέα Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ, που θα απορροφήσει την Αττικό Μετρό, το Τραμ και τους ΗΣΑΠ. Στο πεδίο αυτό συναγωνίζονται σε μαχητικότητα οι επικεφαλής των σωματείων εργαζομένων στο Μετρό κ. Αντ. Σταματόπουλος, ο οποίος έχει συγκρουστεί και με την ηγεσία της ΓΣΕΕ, και στους ΗΣΑΠ κ. Ν. Σιαπάτης. Σαν να παρακολουθεί αμέτοχος μοιάζει ο επικεφαλής των εργαζομένων στο Τραμ κ. Μ. Γαζής, ο οποίος άλλωστε εκπροσωπεί τους λιγότερους και πιο κακοπληρωμένους. Εφόσον δημιουργηθεί, ο ΟΣΥ θα έχει περίπου 3.000 εργαζομένους, οι οποίοι σήμερα απασχολούνται στις τρεις εταιρείες. Μεταξύ αυτών όμως διαπιστώνονται τεράστιες μισθολογικές διαφορές. Για παράδειγμα, το μέσο ετήσιο μεικτό μισθολογικό κόστος στους ΗΣΑΠ ξεπερνά σήμερα τις 85.000 ευρώ, τη στιγμή που στο τραμ μόλις που υπερβαίνει τις 30.000 ευρώ. Το γεγονός αυτό επικαλούνται πολλοί για να ερμηνεύσουν από τη μία πλευρά το γεγονός ότι ως η πλέον αδιάλλακτη συνδικαλιστική ηγεσία αυτή τη στιγμή εμφανίζεται αυτή των εργαζομένων στους ΗΣΑΠ, οι οποίοι θα χάσουν και τα περισσότερα προνόμια, ενώ η πλέον αποφασισμένη για διεκδικήσεις είναι αυτή του Μετρό και ειδικότερα ο κ. Σταματόπουλος, ο οποίος αναμένεται ότι θα διεκδικήσει την ηγεσία του νέου σωματείου.

ΜΠΑΪΡΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΣΚΕ

«Η πολιτική που ασκείται δεν έχει καμία σχέση με τις αξίες του ΠαΣοΚ» δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλος, ο οποίος επιχειρεί να αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση

Το μέτωπο της σύγκρουσης μεταξύ κυβέρνησης και προσκείμενων στο ΠαΣοΚ συνδικαλιστών στις συγκοινωνίες παραμένει ανοιχτό,ενώ μετατρέπεται πλέον σε ανοιχτή σύγκρουση η αντιπαράθεση με την ΠΑΣΚΕ.Την προηγούμενη εβδομάδα ο επικεφαλής της συνδικαλιστικής οργάνωσης του ΠαΣοΚ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ.Ι.Παναγόπουλοςδιοργάνωσε εκδήλωση στην οποία παρουσιάστηκε διακηρυκτικό κείμενο κατά της κυβερνητικής πολιτικής,το οποίο υπογραφόταν από 102 συνδικαλιστικά στελέχη του ΠαΣοΚ.Ο κ.Παναγόπουλος είπε ότι η πολιτική που ασκείται δεν έχει καμία σχέση με τις αξίες του ΠαΣοΚ και προσέθεσε ότι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι«αδιαπραγμάτευτος θεσμός»..tovima.gr/