fimotrο 
Ρεπορτάζ : Γιάννης Νικολόπουλος
(από ΤΟ ΒΗΜΑ)
Αθήνα με πολύ χαμηλή κίνηση οχημάτων και σχεδόν άδειους δρόμους έχει φέρει η οικονομική κρίση και η αύξηση των τιμών της βενζίνης. Ο κάτοικος του Λεκανοπεδίου σκέφτεται πλέον πολύ πιο σοβαρά όταν τοποθετεί το κλειδί στη μίζα το...
πόσα χιλιόμετρα θα διανύσει, ποιες διαδρομές θα ακολουθήσει και γενικά για ποιο λόγο θα χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητό του. Ετσι τα πάλαι ποτέ πυκνά και διαρκή μποτιλιαρίσματα σε μεγάλο βαθμό έχουν παρέλθει, ενώ οι βενζινοπώλες βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται ακόμη και κατά 25%35% σε εβδομαδιαία βάση.
«Δουλεύουμε μόνο με ποσά κοντά στα 15 ευρώ. Εχει πάψει να φουλάρει ο οδηγός το ρεζερβουάρ και βάζει μόνο όση βενζίνη θα χρειαστεί μέσα στην ημέραή για δύο- τρεις ημέρες» επισημαίνει ο υπεύθυνος βενζινάδικου και πάρκινγκ σε κεντρική οδική αρτηρία της Αθήνας κ. Σπύρος Κόλλας.
Και τον επιβεβαιώνει ένας από τους τακτικούς πελάτες, ο δημόσιος υπάλληλος κ. Μιχάλης Γιντζάκης ο οποίος σημειώνει: «Σκέφτεται κανείς δύο και τρεις φορές να γεμίζει το ντεπόζιτο. Προσωπικάμόνο όταν ταξιδεύω έξω από την Αθήνα θα γεμίσω. Μέσα στην πόλη θα βολευτώ με μια ποσότητα βενζίνης 15-20 ευρώ στις τέσσερις ημέρες. Εξάλλου το αυτοκίνητο δεν το χρησιμοποιώ παρά μόνο για τις μετακινήσεις από και προς τη δουλειά». Η μειωμένη ροή στους δρόμους αποδεικνύεται και από τις ουρές σε φανάρια και διασταυρώσεις, τις ώρες «μεγάλης αιχμής». Εκεί που μέχρι πρότινος επικρατούσε μποτιλιάρισμα δεκάδων αυτοκινήτων και εκνευρισμός για τους οδηγούς, μόλις και κινούνται μερικές ντουζίνες αυτοκινήτων. Ο κ. Κόλλας πάντως θεωρεί ότι «το “κούμπωμα”΄ του οδηγού ίσως είναι μόνο συγκυριακό. Το αυτοκίνητο είναι καθημερινό σημείο αναφοράς στην Ελλάδα και η αγορά οχημάτων και συνακόλουθα η ζήτηση καυσίμων για να κινηθούν δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει κατακόρυφη πτώση ή παρατεταμένη κάμψη».
Πάντως η επιχειρηματίας κυρία Ελένη Σταματάκη διάλεξε αυτοκίνητο με γνώμονα την κατανάλωση καυσίμου και την ευελιξία στην πόλη, αλλά, όπως τονίζει η ίδια, «πλέον το αυτοκίνητο, ακόμη και με αυτά τα πλεονεκτήματα είναι βραχνάς. Μπορεί με 20 ευρώ βενζίνης να έβγαζα κάποτε δύο και τρεις εβδομάδες, τώραόμως έχω περιορίσει τις μετακινήσεις με αυτό και προϋπολογίζω το κόστος ακόμη και των απαραίτητων και πιο μακρινών, προκειμένου η κατανάλωση και τα έξοδα κίνησής μου να μην ξεπερνούν τα 70-90 ευρώ τον μήνα».
Στις ίδιες εμπειρικές διαπιστώσεις, χωρίς να έχει υπάρξει ακόμη κάποια επιστημονική καταγραφή και σχετική έρευνα, καταλήγουν και συγκοινωνιολόγοι, όπως ο κ. Πέτρος Κρητικός, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «η μείωση των μετακινήσεων με ιδιωτικής χρήσης οχήματα είναι φανερή, κυρίως στις λεγόμενες ώρες αιχμής. Ετσι παρατηρείται ότι τα μποτιλιαρίσματα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί και ελάχιστες οδικές αρτηρίες “μπλοκάρουν΄΄ συνεχώς ή με συχνότητα εφάμιλλη περασμένων ετών, ενώ και η ζήτηση καυσίμων στα βενζινάδικα έχει πέσει κατακόρυφα. Με αυτά τα δεδομένα, και συνυπολογίζοντας ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν περιοριστεί οι μετακινήσεις των επαγγελματιών οδηγών, όπως είναι οι οδηγοί ταξί και φορτηγών, τότε η πτώση στην αγορά και κατανάλωση καυσίμων οφείλεται στον αυτοπεριορισμό των υπόλοιπων εποχούμενων. Και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο Ελληνας δεν οδηγεί πλέον άσκοπα. Δεν πραγματοποιεί δηλαδή εύκολα και αβασάνιστα μεγάλες διαδρομές ούτε άνευ σοβαρού λόγου, όπως είναι η προσέλευση στους χώρους εργασίας ή η μετάβαση των παιδιών στο σχολείο.» Ο κ. Κρητικός πάντως επισημαίνει ότι το φαινόμενο των άδειων από ΙΧ δρόμων μπορεί να αποδειχθεί σύντομα φενάκη.
«Ο Ελληνας έχει αναγάγει σε φετίχ την σχέση του με τους τέσσερις τροχούς. Αυτή η κατάστασητεκμηριώνεται και από τη σταθερά υψηλή ζήτηση πολυτελών και ακριβών αυτοκινήτων. Και αυτά τα αυτοκίνηταδεν μένουν παρκαρισμένα ή στον χώρο στάθμευσης ακίνητα, για να εκπληρώσουν τον ρόλο τους, ως εικόνες μιας ατομικής ευμάρειας, άνεσης και ενισχυμένουκοινωνικού status».
(από ΤΟ ΒΗΜΑ)
Αθήνα με πολύ χαμηλή κίνηση οχημάτων και σχεδόν άδειους δρόμους έχει φέρει η οικονομική κρίση και η αύξηση των τιμών της βενζίνης. Ο κάτοικος του Λεκανοπεδίου σκέφτεται πλέον πολύ πιο σοβαρά όταν τοποθετεί το κλειδί στη μίζα το...
πόσα χιλιόμετρα θα διανύσει, ποιες διαδρομές θα ακολουθήσει και γενικά για ποιο λόγο θα χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητό του. Ετσι τα πάλαι ποτέ πυκνά και διαρκή μποτιλιαρίσματα σε μεγάλο βαθμό έχουν παρέλθει, ενώ οι βενζινοπώλες βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται ακόμη και κατά 25%35% σε εβδομαδιαία βάση.
«Δουλεύουμε μόνο με ποσά κοντά στα 15 ευρώ. Εχει πάψει να φουλάρει ο οδηγός το ρεζερβουάρ και βάζει μόνο όση βενζίνη θα χρειαστεί μέσα στην ημέραή για δύο- τρεις ημέρες» επισημαίνει ο υπεύθυνος βενζινάδικου και πάρκινγκ σε κεντρική οδική αρτηρία της Αθήνας κ. Σπύρος Κόλλας.
Και τον επιβεβαιώνει ένας από τους τακτικούς πελάτες, ο δημόσιος υπάλληλος κ. Μιχάλης Γιντζάκης ο οποίος σημειώνει: «Σκέφτεται κανείς δύο και τρεις φορές να γεμίζει το ντεπόζιτο. Προσωπικάμόνο όταν ταξιδεύω έξω από την Αθήνα θα γεμίσω. Μέσα στην πόλη θα βολευτώ με μια ποσότητα βενζίνης 15-20 ευρώ στις τέσσερις ημέρες. Εξάλλου το αυτοκίνητο δεν το χρησιμοποιώ παρά μόνο για τις μετακινήσεις από και προς τη δουλειά». Η μειωμένη ροή στους δρόμους αποδεικνύεται και από τις ουρές σε φανάρια και διασταυρώσεις, τις ώρες «μεγάλης αιχμής». Εκεί που μέχρι πρότινος επικρατούσε μποτιλιάρισμα δεκάδων αυτοκινήτων και εκνευρισμός για τους οδηγούς, μόλις και κινούνται μερικές ντουζίνες αυτοκινήτων. Ο κ. Κόλλας πάντως θεωρεί ότι «το “κούμπωμα”΄ του οδηγού ίσως είναι μόνο συγκυριακό. Το αυτοκίνητο είναι καθημερινό σημείο αναφοράς στην Ελλάδα και η αγορά οχημάτων και συνακόλουθα η ζήτηση καυσίμων για να κινηθούν δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει κατακόρυφη πτώση ή παρατεταμένη κάμψη».
Πάντως η επιχειρηματίας κυρία Ελένη Σταματάκη διάλεξε αυτοκίνητο με γνώμονα την κατανάλωση καυσίμου και την ευελιξία στην πόλη, αλλά, όπως τονίζει η ίδια, «πλέον το αυτοκίνητο, ακόμη και με αυτά τα πλεονεκτήματα είναι βραχνάς. Μπορεί με 20 ευρώ βενζίνης να έβγαζα κάποτε δύο και τρεις εβδομάδες, τώραόμως έχω περιορίσει τις μετακινήσεις με αυτό και προϋπολογίζω το κόστος ακόμη και των απαραίτητων και πιο μακρινών, προκειμένου η κατανάλωση και τα έξοδα κίνησής μου να μην ξεπερνούν τα 70-90 ευρώ τον μήνα».
Στις ίδιες εμπειρικές διαπιστώσεις, χωρίς να έχει υπάρξει ακόμη κάποια επιστημονική καταγραφή και σχετική έρευνα, καταλήγουν και συγκοινωνιολόγοι, όπως ο κ. Πέτρος Κρητικός, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «η μείωση των μετακινήσεων με ιδιωτικής χρήσης οχήματα είναι φανερή, κυρίως στις λεγόμενες ώρες αιχμής. Ετσι παρατηρείται ότι τα μποτιλιαρίσματα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί και ελάχιστες οδικές αρτηρίες “μπλοκάρουν΄΄ συνεχώς ή με συχνότητα εφάμιλλη περασμένων ετών, ενώ και η ζήτηση καυσίμων στα βενζινάδικα έχει πέσει κατακόρυφα. Με αυτά τα δεδομένα, και συνυπολογίζοντας ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν περιοριστεί οι μετακινήσεις των επαγγελματιών οδηγών, όπως είναι οι οδηγοί ταξί και φορτηγών, τότε η πτώση στην αγορά και κατανάλωση καυσίμων οφείλεται στον αυτοπεριορισμό των υπόλοιπων εποχούμενων. Και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο Ελληνας δεν οδηγεί πλέον άσκοπα. Δεν πραγματοποιεί δηλαδή εύκολα και αβασάνιστα μεγάλες διαδρομές ούτε άνευ σοβαρού λόγου, όπως είναι η προσέλευση στους χώρους εργασίας ή η μετάβαση των παιδιών στο σχολείο.» Ο κ. Κρητικός πάντως επισημαίνει ότι το φαινόμενο των άδειων από ΙΧ δρόμων μπορεί να αποδειχθεί σύντομα φενάκη.
«Ο Ελληνας έχει αναγάγει σε φετίχ την σχέση του με τους τέσσερις τροχούς. Αυτή η κατάστασητεκμηριώνεται και από τη σταθερά υψηλή ζήτηση πολυτελών και ακριβών αυτοκινήτων. Και αυτά τα αυτοκίνηταδεν μένουν παρκαρισμένα ή στον χώρο στάθμευσης ακίνητα, για να εκπληρώσουν τον ρόλο τους, ως εικόνες μιας ατομικής ευμάρειας, άνεσης και ενισχυμένουκοινωνικού status».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου