Η «Απογευματινή» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 12 Ιουλίου 1925. Πρόκειται για μία καθημερινή εφημερίδα γραμμένη στα ελληνικά με ειδήσεις που αφορούν την Ελλάδα, την Τουρκία αλλά και όλο τον κόσμο. Ο κ. Βασιλειάδης την ανέλαβε το 2002 και συνεχίζει να την εκδίδει μόνος του με τη βοήθεια του γιού του, Μηνά Βασιλειάδη, δουλεύοντας 18 ώρες την ημέρα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, είχε προβλήματα με το νόμο και στην Τουρκία, αφού τον κατηγόρησαν για προπαγάνδα υπέρ της Ελλάδας αλλά και μετά το 1975, όταν ήρθε στην Ελλάδα, ίδρυσε την εφημερίδα «Επτάλοφος» και κατηγορήθηκε για το γεγονός ότι δε χρησιμοποιούσε αρκετά «σκληρή» γλώσσα εναντίον των Τούρκων. Τελικά, αθωώθηκε βέβαια από όλες τις κατηγορίες.
Δυστυχώς, η κατάσταση που επικρατεί με την ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης και η οικονομική κρίση δε βοηθούν την εφημερίδα. Ο ελληνικός πληθυσμός λόγω και των μη ευνοϊκών συνθηκών στην Τουρκία συνεχώς μειωνόταν. Το 1964, η ελληνική κοινότητα αποτελείτο από 90.000 άτομα. Μετά όμως από τα σκληρά οικονομικά μέτρα και τους διωγμούς που πραγματοποίησαν οι Τούρκοι ο αριθμός μειώθηκε δραματικά και σήμερα υπάρχουν μόνο 610 ελληνικές οικογένειες, περίπου 2000 άτομα δηλαδή. Ο αριθμός είναι πολύ μικρός, για να μπορέσει να συντηρείται μια εφημερίδα. Επιπλέον, λόγω της οικονομικής κρίσης ελληνικές επιχειρήσεις και ιδρύματα δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την εφημερίδα μέσω διαφημίσεων και τα κονδύλια για πολιτιστικά ζητήματα έχουν μειωθεί και δε χρησιμοποιούνται για τη στήριξη των εφημερίδων. Πρόκειται για την τελευταία ελληνική εφημερίδα που καταφέρνει (για πόσο ακόμα) να εκδίδεται στην Πόλη.
Ο κ. Βασιλειάδης έχει επανειλημμένως με δηλώσεις του τονίσει τη σημασία της εφημερίδας για την ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, καθώς είναι άρρηκτα δεμένη με την πορεία και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια των χρόνων. Μάλιστα, το αρχείο της εφημερίδας μελετάται στα πλαίσια διπλωματικών και μεταπτυχιακών εργασιών σε ελληνικά και τουρκικά πανεπιστήμια.
Η Απογευματινή έφτασε πολύ κοντά στο λουκέτο αλλά δεν ανέστειλε την κυκλοφορία της προς το παρόν. Ωστόσο, το μέλλον της είναι δυσοίωνο...Το έντυπο πέρασε μια προσωρινή οικονομική κρίση. Ο Βασιλειάδης δήλωσε πως έγιναν συνδρομητές άνθρωποι που δεν ξέρουν ελληνικά. Το κλείσιμο της εφημερίδας ανεστάλη καθώς έγιναν 60 περίπου εγγραφές συνδρομητών, την ημέρα που το έντυπο γιόρταζε τα 87 του χρόνια και είχε ανακοινωθεί το επερχόμενο λουκέτο στην επιχείρηση, στις 12 Ιουλίου.
Οι ισορροπίες άλλαξαν χάρη στην καμπάνια που άρχισε στο τουρκικό πανεπιστήμιο Μπιλγκί και έτσι βρέθηκε μια προσωρινή λύση. Ο κ. Βασιλειάδης όμως θέτει το ερώτημα «με κουβαλητό νερό μέχρι πότε μπορείς να κινείς τον μύλο» ; Εξήγησε ακόμη πως «Αγγελίες 7-8 χιλιάδων λιρών θα μας έσωζαν. Κάθε μέρα όμως έχουμε 200-300 λίρες ζημιά. Δουλεύω χωρίς να παίρνω χρήματα. Λογαριασμοί τηλεφώνου και νοίκια μαζεύονται. Από το 1964 και μετά ωστόσο το ποτήρι γεμίζει. Η οικονομική κρίση της Ελλάδας δεν αποτέλεσε τον λόγο για την δική μας οικονομική κρίση, ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»
«Στην Κωνσταντινούπολη ζούνε 610 οικογένειες Ρωμιών. Το τιράζ της εφημερίδας είναι 600 φύλλα. Φτάσαμε στο 100% του κόσμου μας. Αυτή η εφημερίδα κατά την δεκαετία του 20 και του 30 πουλούσε 30 χιλιάδες φύλλα, πουλώντας περισσότερα από κάθε άλλη στην Τουρκία. Ακόμα και οι ανταλλάξιμοι που ήρθαν από την Ελλάδα αυτήν διάβαζαν. Η κατάσταση άλλαξε μετά το 1964. Πουλήσαμε το διαμέρισμά μας στην Αθήνα για να ενισχύσουμε την εφημερίδα» ανέφερε χαρακτηριστικά στα τουρκικά μέσα χτες ο κ. Βασιλειάδης.
Συγκινητικό ενδιαφέρον από την Τουρκία, πλήρης αδιαφορία από την Ελλάδα
Μέσα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση υπάρχουν και ελπιδοφόρα μηνύματα για τον εκδότη της εφημερίδας. Όπως ένας καθηγητής που έγινε συνδρομητής λίγο πριν να πάει για εγχείρηση.
Ο Βασιλειάδης αναφέρει σε τουρκική εφημερίδα : «Άνθρωποι που δεν ξέρουν ελληνικά γράφτηκαν συνδρομητές μόνο για να βοηθήσουν. Είδαμε μια στήριξη που μας συγκίνησε. Μας πήρε τηλέφωνο μια κυρία και μας είπε 'Δώστε μου αμέσως τον αριθμό λογαριασμού σας, δεν μπορώ να το αφήσω για αύριο γιατί αύριο εγχειρίζομαι'. Δηλαδή την ώρα που πήγαινε για εγχείρηση σκεφτόταν να γραφτεί συνδρομήτρια». Τούρκοι φοιτητές ακόμη ξεχώρισαν από το χαρτζιλίκι τους χρήματα για να γίνουν συνδρομητές σε μια εφημερίδα που δεν μπορούνε να διαβάσουν.
Καθώς φαίνεται από την Ελλάδα όμως δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον για το μέλλον της εφημερίδας όχι μόνο από το αρμόδιο υπουργείο αλλά ούτε από πολιτισμικούς φορείς και ας πρόκειται για τη διατήρηση του ελληνικού στοιχείου στην Κωνσταντινούπολη...
Αναστασία Γαλάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου