ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΚΕΣ...

Γράφει η Ελιζαμπέττα Καζαλόττι

(από την Ελευθεροτυπία)

Αυτή είναι η πιο δημοφιλής ατάκα των τελευταίων ημερών... Την ακούσαμε στην αρχή στους διαδρόμους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και περιστασιακά σε εκείνους της κυβερνητικής παράταξης και τώρα ψιθυρίζεται ακόμη και από πρώην θερμούς υποστηρικτές του «μύθου» Καραμανλή. Τα γεγονότα είναι... γνωστά. Αναγκάστηκε ο πρωθυπουργός να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για να σταματήσει την αυτοκτονική πορεία μιας κυβέρνησης που ψυχορραγούσε σχεδόν από γεννησιμιού της, αφού, ήδη λίγους μήνες μετά από την επανεκλογή της, ταλαιπωριόταν από σκάνδαλα και ανικανότητες. Και αυτή είναι η μοναδική αλήθεια, η άλλη, η πραγματικότητα δηλαδή, που κατά καιρούς παρουσίαζαν δημοσκοπήσεις, παπαγαλάκια της κυβέρνησης και ιπποκόμοι των ΜΜΕ, ειδικότερα των ηλεκτρονικών, ανήκε αποκλειστικά στη σφαίρα της φαντασίας. Τώρα, για τους πολλούς μοιάζει αυτονόητο... Ωστόσο, όπως και στο γνωστό παραμύθι του Χ.Κ. Αντερσεν, όπου ένας υπερφίαλος βασιλιάς, προκειμένου να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του πέφτει θύμα απατεώνων που του «ράβουν» ένα ανύπαρκτο κουστούμι, αρκετοί είναι ακόμη εκείνοι που διστάζουν να παραδεχτούν ότι ο βασιλιάς εμφανίζεται μπροστά τους εντελώς γυμνός.... Η αλήθεια είναι ότι αυλικοί και κόλακες υπήρχαν πάντα, όπως βέβαια και υπερφίαλοι βασιλιάδες και ηγέτες έτοιμοι να παρασυρθούν από αυτούς, με αποτέλεσμα στο παρελθόν να επιβραδύνθηκε πολλές φορές η ροή της Ιστορίας και να καθυστέρησε η πρόοδος. Ωστόσο, αν κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο και εν μέρει κατανοητό κάτω από άλλες πολιτιστικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, σήμερα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα μοιάζει αν μη τι άλλο αλλόκοτο, όπως απίθανο μοιάζει ότι ένας ολόκληρος λαός στις ημέρες μας μπορεί τόσο εύκολα να πέσει θύμα μιας χίμαιρας.
Και το λέμε αυτό διότι έχουμε την εντύπωση πως το γνωστό λαϊκό ρητό, που λέει ότι το πάθημα γίνεται μάθημα, δεν επιβεβαιώνεται πάντα στη χώρα μας και ορισμένοι συνηθίζουν να επιμένουν... ελληνικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που στην ομιλία του στη ΔΕΘ επανέλαβε τα χιλιοειπωμένα, αντέγραψε δηλαδή τάλε κουάλε ένα πρόγραμμα που έμεινε ανεφάρμοστο κοντά 6 χρόνια, ζήτησε επίσης ξανά την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και εισέπραξε για το θράσος του θερμά χειροκροτήματα από τους «αυλικούς» του. Ελληνικά επιμένουν επίσης και ορισμένες εταιρείες δημοσκοπήσεων, που σε ορισμένες περιπτώσεις αναδεικνύουν ακόμη ως καταλληλότερο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή... Είναι σαφές ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας και ότι, όπως και οι αυλικοί και οι υπήκοοι στο παραμύθι του Χ.Κ. Αντερσεν, διστάζουμε να παραδεχτούμε την ανοησία μας...
Αυλικοί και κόλακες, βέβαια, δεν δρουν μόνο στη σημερινή κυβερνητική παράταξη... Εξαιρετικά προσεκτικός οφείλει λοιπόν να είναι όποιος πάρει το σκήπτρο από τον Κ. Καραμανλή. Επιρρεπείς είναι οι ηγέτες στην παραπλάνηση και υπαρκτός ο κίνδυνος να παρασυρθεί ο Γ. Παπανδρέου από αισιόδοξες και σαγηνευτικές σειρήνες. Πιο συγκεκριμένα, είναι γνωστόν ότι ο δρόμος της επόμενης κυβέρνησης δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αφού μπροστά της θα βρει τα ίδια αδιέξοδα που ταλαιπώρησαν την προηγούμενη. Θα παραλάβει δηλαδή άδεια ταμεία και μία χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Σοβαρότητα χρειάζεται, λοιπόν, και επίγνωση των κινδύνων. Στην αντίθετη περίπτωση είναι πολύ πιθανόν πολύ γρήγορα να αποδειχτεί και ο επόμενος βασιλιάς γυμνός...

fimotro.