Από 9,5 έως 11,5 χιλιάδες ευρώ το κόστος ανά πολίτη στη …δραχμή!

“Δεν βγαίνουμε”, λένε οι ξένοι, αλλά αν βγαίναμε…

http://img.protothema.gr/3F897AED59A843C3D0A955780DC6A0C0.jpg

Μεταξύ 9,5 και 11,5 χιλιάδων ευρώ ανά πολίτη θα ανερχόταν το κόστος μιας χώρας που θα έφευγε από το ευρώ τον πρώτο χρόνο, σύμφωνα με έκθεση της ελβετικής UBS, ενώ για τα επόμενα χρόνια αυτό θα ήταν τρεις με τέσσερις χιλιάδες ευρώ ετησίως. Με άλλα λόγια, μόνο το κόστος για την πρώτη χρονιά το κόστος αντιστοιχεί στο 40-50% του ΑΕΠ όταν η Ελλάδα έχασε λόγω της δραματικ΄ςη ύφεσης ένα ποσό περί τα 16 δισ. ευρώ από το ΑΕΠ!

Η ελβετική τράπεζα συγκρίνει το κόστος φυγής και διάσπασης και ουσιαστικά προτείνει την ανάληψη κόστους από όλους: τους φορολογούμενους, τους ιδιώτες και την Ε.Ε.

Στην έκθεση, ο οίκος σημειώνει ότι μια έξοδος θα οδηγήσει σε μια υποτίμηση της τάξης του 60% που ελάχιστα πλεονεκτήματα θα προσδώσει καθώς η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και η κρατική χρεωκοπία θα είναι τόσο επιζήμιες που θα βουλιάξουν τις εμπορικές συναλλαγές της εξερχόμενης χώρας κατά 50%. Η ελβετική τράπεζα δεν «τρομοκρατεί» με την συγκεκριμένη έκθεση, αλλά δίνει μηδενικές πιθανότητες για μια έξοδο χώρας από το ευρώ.

Επώδυνη δημοσιονομική ένωση

Παραδέχονται, πάντως, οι Ελβετοί ότι η Ε. Ε θα οδεύσει επώδυνα σε δημοσιονομική Ένωση αφού το κόστος φυγής μιας χώρας είναι δεκαπλάσιο από το κόστος που καταβλήθηκε ήδη για την διάσωση των χωρών της περιφέρειας. Αντίθετα, το κόστος αν έφευγε λ.χ. η Γερμανία, το κόστος για κάθε ενήλικο γερμανό και παιδί υπολογίζεται από 6 χιλιάδες έως 8 χιλιάδες ευρώ για τον πρώτο χρόνο, ενώ για τα επόμενα χρόνια το ετήσιο κόστος θα κυμαινόταν μεταξύ 3,5 έως 4,5 χιλιάδων ευρώ ανά άτομο. Η ελβετική τράπεζα τονίζει ότι το ριψοκίνδυνο σενάριο της διάσπασης είναι αρκετά πιο ακριβό και διαθέτει μηδενικές πιθανότητες να συμβεί. Οι χώρες δεν μπορούν να αποβληθούν από την Ένωση, αλλά τα κράτη μπορούν να επιλέξουν να αποχωρήσουν.

Η διάσπαση είναι ακριβότερη

Ωστόσο η δημόσια συζήτηση για μια διάσπαση του ευρώ υποεκτιμά αρκετά τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης. Οι αναλυτές της ελβετικής τράπεζας ( Stephane Deo, Paul Donovan και Larry Hatheway) διαπιστώνουν ότι κάτω από την σημερινή δομή κάτω από την σημερινή συμμετοχή των χωρών –κρατών, το ευρώ δεν μπορεί να λειτουργήσει εξηγώντας ότι είτε πρέπει να αλλάξει η δομή, είτε να αλλάξει η συμμετοχή των κρατών. Συγκρίνοντας, όμως, το κόστος εξόδου μιας χώρας ( ισχυρής ή μη ), η έκθεση αναφέρει ότι κόστος διάσωσης των τριών χωρών από μια χρεοκοπία κυμαίνεται κάτω από τα 1000 ευρώ, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο ακριβότερη την διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την διάσωσή της.

Εκτός, όμως, από το οικονομικό κόστος υπάρχει και το πολιτικό κόστος, για την ελβετική τράπεζα. Ένας κατακερματισμός του ευρώ θα προκαλούσε σημαντικό πολιτικό κόστος. Η χαλαρή δύναμη επιρροής διεθνώς θα σταματούσε, αφού η εκδοχή της Ευρώπης σαν ανεπτυγμένη πολιτεία έχει μεγαλύτερο νόημα. Η UBS σημειώνει, όμως ότι καμία σύγχρονη νομισματική ένωση δεν διαλύθηκε χωρίς κάποια στρατιωτική δικτατορία ή εμφύλια σύγκρουση.

Η προφητική πρόβλεψη του Prodi από το 2001

Από το 2001, ο τότε Ιταλός πρόεδρος της Commission κ. Romano Prodi είχε αναφέρει σε δηλώσεις του, ότι το ευρώ είναι υποχρεωμένο να παρουσιάσει ένα σετ ( κοινής ) οικονομικής πολιτικής και εργαλείων. «Είναι πολιτικά αδύνατο να προτείνουμε κάτι τέτοιο σήμερα. Αλλά κάποια ημέρα θα υπάρξει μια κρίση και νέα εργαλεία θα δημιουργηθούν» ( Δεκέμβριος 2001 ). Όπως σωστά παραθέτει η έκθεση η ομοιογένεια σε μια νομισματική ένωση είναι απαραίτητη καθώς αν διαφορετικές οικονομίες κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις, τότε η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να είναι βέλτιστη για ολόκληρη την Ένωση.