Γράφει ο revival. Η Ελλάδα είναι χώρα του ευρώ, ίσως πάνω από τις πραγματικές δυνάμεις της, χάρη στην προσπάθεια που έκανε από 1993 μέχρι το 2000.
Η θέση μας είναι στην ευρωζώνη. Και η όποια κριτική μας για τη λειτουργία της, γίνεται με σκοπό τη βελτίωση των μηχανισμών της που ασφαλώς παρουσιάζουν προβλήματα.
Δεν γίνεται από τη σκοπιά των βρετανών πολέμιων του ευρώ, ούτε φυσικά από τη σκοπιά των φίλων του δολαρίου, επίσης πολέμιων του ευρώ στη μάχη για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία.
Στις συνθήκες αυτές είναι εξαιρετικά επιζήμιο, η κυβέρνηση να κινείται σε υφέρποντα ευρωσκεπτικισμό.
Για την κατάσταση της οικονομίας μας και το πρόγραμμα σταθερότητας που θα ακολουθήσουμε, ευθύνεται η ολέθρια πολιτική του κ. Καραμανλή και των κυβερνήσεών του, όχι η Ευρώπη.
Τις πολιτικές μας επιλογές πρέπει να τις υποστηρίξουμε με γενναιότητα, όχι να κλαυθμυρίζουμε, ότι οι άλλοι μας τις επέβαλαν, ενώ εμείς κατά βάθος είμαστε «με το λαό».
Όσο για τη στάση των ευρωπαίων απέναντί μας, δεν είμαστε άμοιροι, έχουμε επιλογές.
Δεν ξέρω τι ελπίζει ο πρωθυπουργός από τη στενή σχέση που καλλιεργεί με τους βρετανούς του κ. Μπράουν, αλλά οι αποφάσεις για την ευρωζώνη λαμβάνονται σε Βερολίνο και Παρίσι.
Η θέση μας είναι εκεί, όχι με τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τις χώρες της Βαλτικής και τους λοιπούς τις «νέας Ευρώπης», που κοιτούν περισσότερο προς την Ουάσινγκτον.
Είμαστε με το ευρώ και την ευρωζώνη. Όχι με το club των βρετανών και των ευρωσκεπτικιστών. Καθαρές κουβέντες.
Η θέση μας είναι στην ευρωζώνη. Και η όποια κριτική μας για τη λειτουργία της, γίνεται με σκοπό τη βελτίωση των μηχανισμών της που ασφαλώς παρουσιάζουν προβλήματα.
Δεν γίνεται από τη σκοπιά των βρετανών πολέμιων του ευρώ, ούτε φυσικά από τη σκοπιά των φίλων του δολαρίου, επίσης πολέμιων του ευρώ στη μάχη για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία.
Στις συνθήκες αυτές είναι εξαιρετικά επιζήμιο, η κυβέρνηση να κινείται σε υφέρποντα ευρωσκεπτικισμό.
Για την κατάσταση της οικονομίας μας και το πρόγραμμα σταθερότητας που θα ακολουθήσουμε, ευθύνεται η ολέθρια πολιτική του κ. Καραμανλή και των κυβερνήσεών του, όχι η Ευρώπη.
Τις πολιτικές μας επιλογές πρέπει να τις υποστηρίξουμε με γενναιότητα, όχι να κλαυθμυρίζουμε, ότι οι άλλοι μας τις επέβαλαν, ενώ εμείς κατά βάθος είμαστε «με το λαό».
Όσο για τη στάση των ευρωπαίων απέναντί μας, δεν είμαστε άμοιροι, έχουμε επιλογές.
Δεν ξέρω τι ελπίζει ο πρωθυπουργός από τη στενή σχέση που καλλιεργεί με τους βρετανούς του κ. Μπράουν, αλλά οι αποφάσεις για την ευρωζώνη λαμβάνονται σε Βερολίνο και Παρίσι.
Η θέση μας είναι εκεί, όχι με τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τις χώρες της Βαλτικής και τους λοιπούς τις «νέας Ευρώπης», που κοιτούν περισσότερο προς την Ουάσινγκτον.
Είμαστε με το ευρώ και την ευρωζώνη. Όχι με το club των βρετανών και των ευρωσκεπτικιστών. Καθαρές κουβέντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου