Αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές
- Από τη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο
Βρυξέλλες, Βέλγιο
Πρωτοβουλίες, για να εκφραστεί η αλληλεγγύη των λαών της Ευρώπης προς την Ελλάδα που πλήττεται από την κρίση, καθώς και για τη συγκρότηση μίας εναλλακτικής αναπτυξιακής πρότασης ενάντια στις συνταγές λιτότητας της Τρόικας έχουν αναλάβει οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές.
Στη συνέχεια σειράς ενεργειών που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες με πρωτοβουλία της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, Μαριλένας Κοππά. Αντικείμενο της συζήτησης, με τίτλο «Δικαιώματα σε κρίση: Κριτικές Προσεγγίσεις για την Ελληνική Κρίση», ήταν οι επιπτώσεις της κρίσης στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατά πόσο το «ελληνικό πρόγραμμα» σημαίνει εκπτώσεις στον τομέα αυτό.
Είχε προηγηθεί πριν από λίγες ημέρες επίσκεψη στην Αθήνα της «εναλλακτικής Τρόικας» που έχει συγκροτήσει η Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με στόχο να έχουν επαφές και να συλλέξουν στοιχεία για την ελληνική κρίση, ώστε στη συνέχεια να συγκροτήσουν τη δική τους πρόταση.
Παρουσιάζοντας το πάνελ των ομιλητών η κ. Κοππά προέβλεψε την αποτυχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που προτείνονται για την Ελλάδα, τονίζοντας ωστόσο ότι η σχετική συζήτηση πρέπει να εξελιχθεί έξω από το δίπολο των «μνημονιακών» και «αντι-μνημονιακών» στο οποίο παγιδευτήκαμε ως ελληνική κοινωνία.
Όπως είπε, οι επιπτώσεις στο εργασιακό περιβάλλον, το ασφαλιστικό μας σύστημα, η αύξηση των αστέγων και των ανθρώπων που είναι εκτεθειμένοι στην πείνα, το μισθολογικό χάσμα ανδρών και γυναικών, το σωφρονιστικό σύστημα, είναι μερικά από τα θέματα που τίθενται επί τάπητος.
Συζητώντας με τους παριστάμενους δημοσιογράφου, η κ. Κοππά σχολίασε τις καθυστερήσεις που υπήρξαν στη λήψη μέτρων, καθώς και το γεγονός ότι δεν μεταφερόταν στην Αθήνα το μέγεθος της ανησυχίας που υπήρχε στις Βρυξέλλες για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Από την πλευρά του, ο Αναπληρωτής Διαμεσολαβητής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθηγητής Βασίλης Καρύδης, αναφέρθηκε στα προβλήματα των ελληνικών φυλακών, τονίζοντας ότι είχαμε τριπλασιασμό του αριθμού των κρατουμένων από το 2000. Η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές είναι εκρηκτική και, όπως είπε, το πρόβλημα επιχειρείται να αντιμετωπιστεί με αποσπασματική διαχείριση, όπως είναι η μείωση του χρόνου κράτησης και επίσπευση της υπό όρους απόλυσης, και όχι ολοκληρωμένες πολιτικές στο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας.
Η ελληνική πολιτεία περιορίζεται στην επικοινωνιακή διαχείριση του ζητήματος, είπε, επισημαίνοντας τις καταδίκες της χώρας μας από τα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Όπως σχολίασε, οι διοικήσεις των φυλακών εννοούν ως χωρητικότητα των αριθμό των κρεβατιών, που σε πολλές περιπτώσεις είναι απλώς στρώματα στο πάτωμα και δεν εννοούν τις προδιαγραφές που πρέπει να τηρούνται για τους κρατούμενους. Έδωσε μάλιστα το παράδειγμα των φυλακών των Ιωαννίνων, όπου οι διάδρομοι έχουν καλυφθεί από κλίνες και αντιστοιχεί ένα τετραγωνικό μέτρο για να σταθεί κάθε κρατούμενος όρθιος.
Ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης, αναφέρθηκε στις εσωτερικές αντιφάσεις του προγράμματος της Τρόικας που υπονομεύουν τους στόχους που η ίδια έχει θέσει.
Παρατήρησε ότι ο αριθμός των ανέργων ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο, επαληθεύοντας τις προβλέψεις τους, ενώ η αρνητική πορεία δεν σταματά εδώ καθώς αναμένεται αύξηση του αριθμού αυτού το επόμενο διάστημα στους 1.200.000 ανέργους. Η πρόβλεψη είναι, όπως είπε ο κ. Ρομπόλης ποσοστό ανεργίας 23-24%, δηλαδή είμαστε στην ίδια κατεύθυνση με την Αργεντινή του 2001 που είχε ποσοστό ανεργίας γύρω στο 25%.
Εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για τη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, αφού επήλθαν σε αυτό παραμετρικές αλλαγές, όπως η αύξηση της μερικής απασχόλησης εις βάρος της πλήρους, η μείωση των αμοιβών που συνεπάγεται μείωση των εισφορών, το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχαν τα Ταμεία και η αύξηση της ανεργία. Σε όλα αυτά προστίθεται η μη αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, σχολίασε.
Τέλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε μία νέα κατηγορία φτωχών, εκείνη των εργαζόμενων φτωχών, που το ετήσιο εισόδημά τους δεν ξεπερνάει τα 6.000 ευρώ.
Στις διαστάσεις του Μεταναστευτικού σε συνάρτηση με την ελληνική κρίση αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθηγητής Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης.
Όπως είπε, η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) αποτελεί ακτινογραφία του ζητήματος της μετανάστευσης στην Ελλάδα. Έτσι παρουσιάζονται δύο μεγάλες κατηγορίες θεμάτων που τελεσιδικούν στο ΕΔΑΔ: οι υποθέσεις που αφορούν στο άσυλο, τη διαμονή και την απέλαση και τις υποθέσεις για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπό κράτηση αλλοδαπών.
Το θέμα της κράτησης, σχολίασε, αγγίζει την καρδιά της λειτουργίας του κράτους.
Ο κ. Τσιτσελίκης, ενέταξε σε ειδική κατηγορία μεταναστών την δεύτερη γενιά, δηλαδή τα παιδιά των μεταναστών που ολοκλήρωσαν τις εγκύκλιες σπουδές τους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Παρατήρησε, επίσης, ότι η παροχή ασύλου από τις ελληνικές Αρχές σε πρόσφυγες αγγίζει σχεδόν μηδενικά ποσοστά.
Τέλος, σχολίασε ότι, υπό συνθήκες κρίσης, η ασφάλεια του μετανάστη ως άτομο περιθωριοποιείται προς όφελος της ασφάλειας του κράτους.
Η Χάρις Συμεωνίδου, διευθύντρια ερευνών στο Εθνικό Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνίδες, οι οποίες μαζί με τις Ιταλίδες, έχουν τα πρωτεία της χαμηλότερης συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό στην Ευρώπη.
Σχολίασε ότι οι γυναίκες υποκαθιστούν στο κράτος πρόνοιας. Οι γυναίκες συχνά εργάζονται ως μη αμειβόμενο προσωπικό στην επιχείρηση του συζύγου, γεγονός που τις καθιστά ακόμη πιο ευάλωτες σε περίπτωση διαζυγίου.
Όσον αφορά στις επιπτώσεις της κρίσης στις εργαζόμενες, η κ. Συμεωνίδου ανέφερε ότι η ήδη υψηλή ανεργία των γυναικών αυξήθηκε περαιτέρω, ενώ οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως φθηνότερο εργατικό δυναμικό και θεωρούνται πιο κατάλληλες για ευέλικτες μορφές εργασίας και μερική απασχόληση.
Επισήμανε τέλος ένα νέο φαινόμενο που προέκυψε από την κρίση, της αύξησης της βίας εις βάρος των γυναικών στα νοικοκυριά που δουλεύει η γυναίκα και ο άντρας έχει χάσει την εργασία του, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της γραμμής SOS για τις κακοποιημένες γυναίκες.
Η νομική σύμβουλος της ΓΣΕΕ, Έλλη Βαρχαλάμα, αναφέρθηκε στις επιπτώσεις από την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία προσδιόριζε τα κατώτερα όρια κοινωνικής προστασίας.
«Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβασης Εργασίας ρύθμιζε θέματα πέρα των αμοιβών, πριν έρθει ο νόμος να τα ρυθμίσει», όπως ζητήματα που αφορούν τους οροθετικούς, τις γυναίκες, τους εξαρτημένους κ.ο.κ. «Είχε κοινωνικό και διαπαιδαγωγικό ρόλο» τόνισε.
Από την πλευρά του, ο Γεράσιμος Μοσχονάς, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, υποστήριξε ότι πρόβλημα του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα δεν είναι οι δαπάνες αλλά τα έσοδα και το απέδωσε στο αναποτελεσματικό κράτος.
Όπως υποστήριξε, σε αυτό τον παράγοντα οφείλεται η αποτυχία των δύο προηγούμενων φάσεων μεταρρυθμίσεων και τώρα η Τρίτη φάση των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνουν υπό συνθήκες αποσύνθεσης.
Κατά τον κ. Μοσχονά, δεν υπάρχει κίνητρο για να επιτύχουν αυτές και προέβλεψε ότι η παρούσα κατάσταση οδηγεί όχι μόνο στην οικονομική ανομία, αλλά και την κοινωνική και πολιτική ανομία.
Στο δεύτερο κύκλο των εισηγήσεων, ο Δρ. Σωτήρης Βαλντέν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέφερε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο κατακρεουργείται όχι μόνο στην κοινωνική, αλλά και στην πολιτική του διάσταση.
Υπενθύμισε το «δόγμα» ΤΙΝΑ (there is no alternative, δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση) της βρετανίδας πρώην πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, απορρίπτοντας της θέση αυτή. «Δεν είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση» είπε με έμφαση και προέβλεψε ότι οι ασκούμενες πολιτικές δεν είναι βιώσιμες.
Η ευρωβουλευτής Βερονίκ Ντε Κέιζερ υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα λάβει εμβληματικό ρόλο για την έξοδο από αυτή την κρίση. Δεν υπάρχει λύση μόνο ελληνική αλλά ευρωπαϊκή, ανέφερε, καταλήγοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη.
Να βάλουμε νομικό πάτο στο βαρέλι για να σταματήσει η διολίσθηση σε επίπεδο δικαιωμάτων, ζήτησε ο καθηγητής Ανδρέας Τάκης πρώην γενικός γραμματέας για θέματα μετανάστευσης και επισήμανε ότι τα βάρη της κρίσης κατανέμονται άδικα.
Τέλος, ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος από το Πάντειο Πανεπιστήμιο ανέφερε ότι το αφήγημα της κρίσης είναι βαθιά εθνικοκεντρικό -αποδίδεται στην παθογένεια του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος- ενώ το αφήγημα της λύσης είναι οικουμενικά φιλελεύθερο. Ζήτησε, δε, να υπάρξει αυτοκριτική από όλους για όλα.
Όπως είπε, η Ευρώπη είναι γεμάτη αντιφάσεις και διαιρεμένη και αναπαράγει «τα χειρότερα στερεότυπα όλων εναντίον όλων».
Γιάννης Μανδαλίδης
Στη συνέχεια σειράς ενεργειών που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες με πρωτοβουλία της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, Μαριλένας Κοππά. Αντικείμενο της συζήτησης, με τίτλο «Δικαιώματα σε κρίση: Κριτικές Προσεγγίσεις για την Ελληνική Κρίση», ήταν οι επιπτώσεις της κρίσης στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατά πόσο το «ελληνικό πρόγραμμα» σημαίνει εκπτώσεις στον τομέα αυτό.
Είχε προηγηθεί πριν από λίγες ημέρες επίσκεψη στην Αθήνα της «εναλλακτικής Τρόικας» που έχει συγκροτήσει η Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με στόχο να έχουν επαφές και να συλλέξουν στοιχεία για την ελληνική κρίση, ώστε στη συνέχεια να συγκροτήσουν τη δική τους πρόταση.
Παρουσιάζοντας το πάνελ των ομιλητών η κ. Κοππά προέβλεψε την αποτυχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που προτείνονται για την Ελλάδα, τονίζοντας ωστόσο ότι η σχετική συζήτηση πρέπει να εξελιχθεί έξω από το δίπολο των «μνημονιακών» και «αντι-μνημονιακών» στο οποίο παγιδευτήκαμε ως ελληνική κοινωνία.
Όπως είπε, οι επιπτώσεις στο εργασιακό περιβάλλον, το ασφαλιστικό μας σύστημα, η αύξηση των αστέγων και των ανθρώπων που είναι εκτεθειμένοι στην πείνα, το μισθολογικό χάσμα ανδρών και γυναικών, το σωφρονιστικό σύστημα, είναι μερικά από τα θέματα που τίθενται επί τάπητος.
Συζητώντας με τους παριστάμενους δημοσιογράφου, η κ. Κοππά σχολίασε τις καθυστερήσεις που υπήρξαν στη λήψη μέτρων, καθώς και το γεγονός ότι δεν μεταφερόταν στην Αθήνα το μέγεθος της ανησυχίας που υπήρχε στις Βρυξέλλες για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Από την πλευρά του, ο Αναπληρωτής Διαμεσολαβητής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθηγητής Βασίλης Καρύδης, αναφέρθηκε στα προβλήματα των ελληνικών φυλακών, τονίζοντας ότι είχαμε τριπλασιασμό του αριθμού των κρατουμένων από το 2000. Η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές είναι εκρηκτική και, όπως είπε, το πρόβλημα επιχειρείται να αντιμετωπιστεί με αποσπασματική διαχείριση, όπως είναι η μείωση του χρόνου κράτησης και επίσπευση της υπό όρους απόλυσης, και όχι ολοκληρωμένες πολιτικές στο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας.
Η ελληνική πολιτεία περιορίζεται στην επικοινωνιακή διαχείριση του ζητήματος, είπε, επισημαίνοντας τις καταδίκες της χώρας μας από τα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Όπως σχολίασε, οι διοικήσεις των φυλακών εννοούν ως χωρητικότητα των αριθμό των κρεβατιών, που σε πολλές περιπτώσεις είναι απλώς στρώματα στο πάτωμα και δεν εννοούν τις προδιαγραφές που πρέπει να τηρούνται για τους κρατούμενους. Έδωσε μάλιστα το παράδειγμα των φυλακών των Ιωαννίνων, όπου οι διάδρομοι έχουν καλυφθεί από κλίνες και αντιστοιχεί ένα τετραγωνικό μέτρο για να σταθεί κάθε κρατούμενος όρθιος.
Ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης, αναφέρθηκε στις εσωτερικές αντιφάσεις του προγράμματος της Τρόικας που υπονομεύουν τους στόχους που η ίδια έχει θέσει.
Παρατήρησε ότι ο αριθμός των ανέργων ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο, επαληθεύοντας τις προβλέψεις τους, ενώ η αρνητική πορεία δεν σταματά εδώ καθώς αναμένεται αύξηση του αριθμού αυτού το επόμενο διάστημα στους 1.200.000 ανέργους. Η πρόβλεψη είναι, όπως είπε ο κ. Ρομπόλης ποσοστό ανεργίας 23-24%, δηλαδή είμαστε στην ίδια κατεύθυνση με την Αργεντινή του 2001 που είχε ποσοστό ανεργίας γύρω στο 25%.
Εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για τη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, αφού επήλθαν σε αυτό παραμετρικές αλλαγές, όπως η αύξηση της μερικής απασχόλησης εις βάρος της πλήρους, η μείωση των αμοιβών που συνεπάγεται μείωση των εισφορών, το «κούρεμα» των ομολόγων που κατείχαν τα Ταμεία και η αύξηση της ανεργία. Σε όλα αυτά προστίθεται η μη αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, σχολίασε.
Τέλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε μία νέα κατηγορία φτωχών, εκείνη των εργαζόμενων φτωχών, που το ετήσιο εισόδημά τους δεν ξεπερνάει τα 6.000 ευρώ.
Στις διαστάσεις του Μεταναστευτικού σε συνάρτηση με την ελληνική κρίση αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθηγητής Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης.
Όπως είπε, η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) αποτελεί ακτινογραφία του ζητήματος της μετανάστευσης στην Ελλάδα. Έτσι παρουσιάζονται δύο μεγάλες κατηγορίες θεμάτων που τελεσιδικούν στο ΕΔΑΔ: οι υποθέσεις που αφορούν στο άσυλο, τη διαμονή και την απέλαση και τις υποθέσεις για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπό κράτηση αλλοδαπών.
Το θέμα της κράτησης, σχολίασε, αγγίζει την καρδιά της λειτουργίας του κράτους.
Ο κ. Τσιτσελίκης, ενέταξε σε ειδική κατηγορία μεταναστών την δεύτερη γενιά, δηλαδή τα παιδιά των μεταναστών που ολοκλήρωσαν τις εγκύκλιες σπουδές τους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Παρατήρησε, επίσης, ότι η παροχή ασύλου από τις ελληνικές Αρχές σε πρόσφυγες αγγίζει σχεδόν μηδενικά ποσοστά.
Τέλος, σχολίασε ότι, υπό συνθήκες κρίσης, η ασφάλεια του μετανάστη ως άτομο περιθωριοποιείται προς όφελος της ασφάλειας του κράτους.
Η Χάρις Συμεωνίδου, διευθύντρια ερευνών στο Εθνικό Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνίδες, οι οποίες μαζί με τις Ιταλίδες, έχουν τα πρωτεία της χαμηλότερης συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό στην Ευρώπη.
Σχολίασε ότι οι γυναίκες υποκαθιστούν στο κράτος πρόνοιας. Οι γυναίκες συχνά εργάζονται ως μη αμειβόμενο προσωπικό στην επιχείρηση του συζύγου, γεγονός που τις καθιστά ακόμη πιο ευάλωτες σε περίπτωση διαζυγίου.
Όσον αφορά στις επιπτώσεις της κρίσης στις εργαζόμενες, η κ. Συμεωνίδου ανέφερε ότι η ήδη υψηλή ανεργία των γυναικών αυξήθηκε περαιτέρω, ενώ οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως φθηνότερο εργατικό δυναμικό και θεωρούνται πιο κατάλληλες για ευέλικτες μορφές εργασίας και μερική απασχόληση.
Επισήμανε τέλος ένα νέο φαινόμενο που προέκυψε από την κρίση, της αύξησης της βίας εις βάρος των γυναικών στα νοικοκυριά που δουλεύει η γυναίκα και ο άντρας έχει χάσει την εργασία του, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της γραμμής SOS για τις κακοποιημένες γυναίκες.
Η νομική σύμβουλος της ΓΣΕΕ, Έλλη Βαρχαλάμα, αναφέρθηκε στις επιπτώσεις από την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία προσδιόριζε τα κατώτερα όρια κοινωνικής προστασίας.
«Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβασης Εργασίας ρύθμιζε θέματα πέρα των αμοιβών, πριν έρθει ο νόμος να τα ρυθμίσει», όπως ζητήματα που αφορούν τους οροθετικούς, τις γυναίκες, τους εξαρτημένους κ.ο.κ. «Είχε κοινωνικό και διαπαιδαγωγικό ρόλο» τόνισε.
Από την πλευρά του, ο Γεράσιμος Μοσχονάς, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, υποστήριξε ότι πρόβλημα του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα δεν είναι οι δαπάνες αλλά τα έσοδα και το απέδωσε στο αναποτελεσματικό κράτος.
Όπως υποστήριξε, σε αυτό τον παράγοντα οφείλεται η αποτυχία των δύο προηγούμενων φάσεων μεταρρυθμίσεων και τώρα η Τρίτη φάση των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνουν υπό συνθήκες αποσύνθεσης.
Κατά τον κ. Μοσχονά, δεν υπάρχει κίνητρο για να επιτύχουν αυτές και προέβλεψε ότι η παρούσα κατάσταση οδηγεί όχι μόνο στην οικονομική ανομία, αλλά και την κοινωνική και πολιτική ανομία.
Στο δεύτερο κύκλο των εισηγήσεων, ο Δρ. Σωτήρης Βαλντέν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέφερε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο κατακρεουργείται όχι μόνο στην κοινωνική, αλλά και στην πολιτική του διάσταση.
Υπενθύμισε το «δόγμα» ΤΙΝΑ (there is no alternative, δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση) της βρετανίδας πρώην πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ, απορρίπτοντας της θέση αυτή. «Δεν είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση» είπε με έμφαση και προέβλεψε ότι οι ασκούμενες πολιτικές δεν είναι βιώσιμες.
Η ευρωβουλευτής Βερονίκ Ντε Κέιζερ υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα λάβει εμβληματικό ρόλο για την έξοδο από αυτή την κρίση. Δεν υπάρχει λύση μόνο ελληνική αλλά ευρωπαϊκή, ανέφερε, καταλήγοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη.
Να βάλουμε νομικό πάτο στο βαρέλι για να σταματήσει η διολίσθηση σε επίπεδο δικαιωμάτων, ζήτησε ο καθηγητής Ανδρέας Τάκης πρώην γενικός γραμματέας για θέματα μετανάστευσης και επισήμανε ότι τα βάρη της κρίσης κατανέμονται άδικα.
Τέλος, ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος από το Πάντειο Πανεπιστήμιο ανέφερε ότι το αφήγημα της κρίσης είναι βαθιά εθνικοκεντρικό -αποδίδεται στην παθογένεια του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος- ενώ το αφήγημα της λύσης είναι οικουμενικά φιλελεύθερο. Ζήτησε, δε, να υπάρξει αυτοκριτική από όλους για όλα.
Όπως είπε, η Ευρώπη είναι γεμάτη αντιφάσεις και διαιρεμένη και αναπαράγει «τα χειρότερα στερεότυπα όλων εναντίον όλων».
Γιάννης Μανδαλίδης
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου