ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ετσι γίνεται από τον καιρό του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Ενώ το πλήθος κάνει πως θαυµάζει την καινούργια φορεσιά του βασιλιά, κάποιος πετάγεται και το χαλάει: τι είναι αυτά που λέτε; Ο βασιλιάς είναι γυµνός. Οτι στο ΠΑΣΟΚ είναι η Βάσω Παπανδρέου που είδε τη γύµνια κάτω από το Μνηµόνιο δείχνει ... φυσιολογικό. Ειδικότης κτηθείσα εν τω στρατεύµατι. Η Βάσω σηµατοδότησε µε ένα σηµείωµα και ένα δείπνο µε κοτόπουλο µιλανέζα το τέλος της εποχής του Ανδρέα Παπανδρέου. Και έκλεισε τον κύκλο Σηµίτη, όταν δεν τον στήριξε στη δραµατική συνεδρίαση του 2001 που απειλούσε µε παραίτηση.
Τώρα περνάει και την κόκκινη γραµµή τουΓιώργου:
το Μνηµόνιο δεν ήταν τελικά µονόδροµος και για να το ψηφίσει πάλεψε µε τη συνείδησή της. Ενδειξη αυτοκριτικής ίσως: αν τα είχε βροντήξει – κατά συνείδηση – µπορεί να ήταν αλλιώς τα πράγµατα.
Πρόκειται πάντως για τη δραµατοποίηση µιας, κατά τα λοιπά, κατανοητής διαφοροποίησης σε µια πολιτική. Με την κίνησή της η πρώην επίτροπος αναβάθµισε το επίπεδο της κριτικής της. Τέρµα το καψώνι στον Παπακωνσταντίνου.
Τώρα το παιχνίδι γίνεται Παπανδρέου προς Παπανδρέου.
Η εσωκοµµατική µυθολογία θέλει τη Βάσω να ψάχνει πάντα κάποιον για να τσακωθεί. Εν µέρει ισχύει. Αλλά αυτή η ιδιοτροπία διακόπτεται κατά καιρούς για καθαρές κουβέντες. Αυτό συµβαίνει τώρα. ∆εν µιλάει σαν αρχηγός των ατάκτων. Ζητάει τον λόγο, όπως τότε που διέσχισε τον διάδροµο που δεν θα τολµούσε άλλος.
∆εδοµένου ότι έχει ακόµη άκρες στο βαθύ κράτος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ξέρει τι έρχεται και ζητάει πρωτοβουλίες αναδιάρθρωσης χρέους – κόντρα στην κυβερνητική ρητορική. ∆εν έχει τίποτε να φοβηθεί. Τους περισσότερους από τη σηµερινή κυβέρνηση τους έχει για µισή µπουκιά. Παίζει από την αρχή στο έργο: η ίδια και ο Θανάσης Τσούρας ήταν στο πρώτο Ε.Γ. – το 1974.
Αλλωστε τα περισσότερα από όσα µπορεί να επιδιώξει ένας πολιτικός τα πέτυχε – έστω καταβάλλοντας ενίοτε υψηλό τίµηµα. Μάλλον είναι έτοιµη να ξαναπληρώσει. ∆εν είναι η «Μπούλα που γκρινιάζει – ως συνήθως». Είναι λίγο Ζαν ντ’ Αρκ και λίγο Κασσάνδρα. Ασχετα αν µερικοί τη βλέπουν σαν τον αµερικανό ηθοποιό Τζον Κάρλιν που έλεγε: «Η αγαπηµένη µου διασκέδαση είναι να πηγαίνω στα πάρτι των Κένεντι και κάποια στιγµή να φωνάζω: κάτω όλοι – κρατάει όπλο».
TANEA
Παρασκευή 15 Απριλίου 2011
Κόκκινη γραµµή...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου