“Δημοψήφισμα για την πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα”

Πολιτική παρέμβαση από τον πρόεδρο του ΣΕΒ

http://img.protothema.gr/DF9C83F17880C5FCB4BADACD663EE913.jpg

“Απομένει μόνο μία πολιτικά υγιής και εθνικά αξιοπρεπής λύση: να κληθεί ο λαός ν’ αποφανθεί άμεσα για την ακολουθητέα εθνική πορεία –μέσα από ένα δημοψήφισμα”.

Mε αυτόν τον χαρακτηριστικό τρόπο, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος πήρε θέση για το πολιτικό – και όχι μόνο οικονομικό – πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, επιτιθέμενος παράλληλα με οξύτητα στις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες οδήγησαν την Ελλάδα σε αυτό το αδιέξοδο.

Μιλώντας στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, ο κ. Δασκαλόπουλος τόνισε ότι το διακύβευμα του δημοψηφίσματος είναι βαθύτερα εθνικό:

“Προχωρούμε στον δρόμο που επιβάλλει η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, με τους όρους και με τις θυσίες που απαιτεί η παραμονή μας στην ευρωζώνη; Είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε το κόστος των αλλαγών που απαιτούνται για να μην κατέβουμε από το τρένο της Ευρώπης;

Ή αποχωρούμε και πορευόμαστε πλέον μόνοι, χωρίς τους όρους, αλλά και χωρίς τα δισεκατομμύρια των εταίρων μας; Θέλει η κοινωνική πλειοψηφία να προκρίνει ένα δρόμο που μας οδηγεί στο περιθώριο και την εθνικά υπερήφανη εξαθλίωση;”

Το ερώτημα που θα τεθεί στον λαό θα πρέπει να εμπεριέχει με απόλυτη σαφήνεια το κρίσιμο αυτό σταυροδρόμι μπροστά στο οποίο βρισκόμαστε. Γιατί, αν αποτύχουμε, μοιραία θα τεθούμε εκτός ευρωπαϊκής τροχιάς, τόνισε ο κ. Δασκαλόπουλος.

Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ επισήμανε ότι έπειτα από έναν χρόνο, στον οποίο η χώρα διένυσε επώδυνη πορεία, είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησε, ένα βήμα πριν απ' τον γκρεμό.

«Οι θυσίες δεν φαίνεται να έχουν πιάσει τόπο. Η κρίση παραμένει χωρίς ορατή διέξοδο. Εξακολουθούμε να βουλιάζουμε, ενώ υποτίθεται ότι πασχίζουμε ν' αλλάξουμε», ανέφερε ο κ. Δασκαλόπουλος και πρόσθεσε: «Η σιωπηλή πλειοψηφία βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση για το σήμερα, σε απόλυτη αβεβαιότητα για το αύριο, απρόθυμη ή ανήμπορη να συμβάλει σε οποιαδήποτε προσπάθεια».

Η παραγωγική οικονομία, συνέχισε, καταβάλλει αγόγγυστα το μερίδιο που της αναλογεί, «δεν είναι, όμως, διατεθειμένη να υποστεί αδιαμαρτύρητα κι άλλα έκτακτα χαράτσια κι άλλους φόρους κι άλλα βάρη, όταν βλέπει ότι αυτά πάνε για τη συντήρηση αυτού του κράτους των κομματικών πελατών, που καταχράται τους φόρους των πολιτών και αναδιανέμει στους εκλεκτούς του και στους επιτήδειους τον εθνικό πλούτο».

Ανέφερε ακόμη ότι οι περιστάσεις απαιτούν, και ο λαός έχει ανάγκη, μία ισχυρή διακυβέρνηση, αταλάντευτη στους στόχους της, ανυποχώρητη στις προθέσεις της. Και, μιλώντας για τη συναίνεση, εξέφρασε την ευχή «έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, να καταστεί δυνατή η συνεννόηση μεταξύ των πιο υπεύθυνων δυνάμεων της χώρας». Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι σήμερα η ευχή αυτή δεν είναι ρεαλιστική γιατί «μία τέτοια πολιτική συναίνεση ήταν εφικτή και θα έπρεπε να είχε επιτευχθεί πριν από έναν χρόνο, όταν η χώρα προσέφυγε στο Μνημόνιο για να σωθεί. Σήμερα, φοβούμαι ότι η συναίνεση είναι καμένο χαρτί. Και χωρίς πολιτική συναίνεση δεν μπορεί να υπάρξει εθνική συστράτευση».

Τέλος, ο κ. Δασκαλόπουλος υπογράμμισε, ότι δεν έχει καμία αμφιβολία πως «οι κομματικοί, μιντιακοί, οικονομικοί και ιδεολογικοί πάτρωνες της μεταπολίτευσης θα δώσουν λυσσαλέα μάχη, για να καθηλώσουν τον τόπο στα μέτρα τους», εξέφρασε, ωστόσο, την ελπίδα ότι υπάρχουν δυνάμεις στην τάξη των εργαζομένων, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της νεολαίας, που μπορούν να κερδίσουν τη μάχη.